nieuwsbrief 3

nieuwsbrief Jaargang 2, nummer 3  27.06.2014 Sint-Maartensparochie Kortrijk

We worden verwelkomd (vanaf 15.30 uur) met een kopje troost en zoetigheid. Maar het echte startschot wordt (in de roos) gegeven door het gezelschap van Joost Vanbrussel. Zo weet je dat we echt wel mikken op ambiance.
Die is trouwens ook verzekerd door de zwoele klanken die onze Afrikaanse zussen en broers ten gehore willen brengen tegen 17 uur.
Zij vieren wekelijks op zondag in het bovenzaaltje van ons PC en hun aanwezigheid is dan echt wel te horen. Rond 18 uur tekenen we dan voor een wat intimistisch programma van Chantal De Waele en onze eigen Dirk Blockeel. Zij brengen wat verdieping met chansons terwijl we ook van een pittig aperitiefje genieten.
Vanaf 19 u verorberen we dan lekkere broodjes van de broodjeszaak Smile, gerund door Armine, die zich sinds kort bij de enthousiaste ploeg van de Kinderwoorddienst heeft gevoegd. Dit kan zwaar of wat zachter worden doorgespoeld met allerlei lekkers van de bar. Ondertussen geven we de kans aan jong talent om muzikaal hun kunst(en) te vertonen.
Tegen 20.30 uur verzamelen we dan rond de vuurpot waar ons koor Pro Ecclesia de uitdaging aangaat om ons wat mee te laten kwelen met meezingers en kampvuurliedjes. Voor wie er maar niet genoeg van krijgt, is er nog wat spoeling en – wie weet – nog wat extra jong talent op het podium.

150 KEER BEDANKT!

Het werkjaar loopt verrassend snel op zijn laatste benen. Dankzij de volgehouden inzet van om en bij 150 medewerkers mocht al wie regelmatig, of af en toe, mee-kerkt op Sint-Maarten thuis komen in een warme en dynamische gemeenschap. Er waren momenten dat het moeizaam ging, maar even talrijk waren de ervaringen dat we de Jezusbeweging handen en voeten weten te geven. Oprechte dank voor dit volgehouden engagement binnen één of meerdere werkgroepen. Gelet op onze financiële mogelijkheden kunnen we niet uitpakken met cadeautjes, maar we hopen jullie te verwennen met het programma van ‘ Sint-Maarten Zingt en Zomert’ .
Helaas, vrijwilligers komen en gaan. In de loop van het voorbije werkjaar hebben enkele vrouwen en mannen hun engagement stopgezet. Wij vernoemen ze graag uitdrukkelijk bij naam:
Werner Andries (kerkfabriek), Caroline De Meester (werkgroep liturgie en kinderwoorddienst), Pieter Delanoy (logistiek werkgroep liturgie), Gilbert Marquenie (kerkfabriek) Raf Penninck (feestcomité), Bart Pieters (parochieraad+ bureau, werkgroep liturgie, lectorengroep, redactie Nieuwsbrief).
Alle begrip en dank ook voor diegenen die de activiteitsgraad voor de parochie op een lager pitje moesten zetten maar blijven meewerken naargelang hun agenda en mogelijkheden.

DENKDAG VAN HET TEAM
Op 1 juli gaan wij met het parochieteam niet met vakantie, maar op denkdag. Wij mogen opnieuw te gast zijn bij de zusters in de Voorstraat om er het ene werkjaar neer te leggen en het volgende al te plannen. We denken. En we hebben ook te danken. Mocht iemand een bedenking hebben, een dringende vraag, een opdracht voor onze parochiewerking, dan kan die (maar wel snel) een schrijven richten, een mailtje sturen, een belletje plegen. We zullen het zeker behartigen en zijn blij met elk teken van betrokkenheid.

OP 25 JUNI VLOGEN ZE ERUIT
‘Ze’ dat zijn de leerlingen van het 6de en 7de jaar van het Sint-Niklaasinstituut. Op 25 juni kregen 134 jongens en meisjes hun diploma uitgereikt. Een feestelijk en bij momenten uitgelaten gebeuren, maar voor de leerlingen en leerkrachten van het Sint-Niklaasinstituut mag het nog iets meer zijn. En dus wandelden ze die dag tegen 19 uur naar onze kerk. ‘De lichtinval van de ondergaande zon zorgt er voor een intieme omkadering van ons bezinningsmoment ‘ vertelt één van de leerkrachten. Het is met de jaren een vaste waarde geworden om ook op die manier afscheid te nemen van de school. Weken op voorhand worden de koppen bij elkaar gestoken en wordt voorbereid. ‘ We vliegen er uit ‘ was het thema van woensdag laatst. Een moment dat lang zal bijblijven. En toen ging het opnieuw richting school waar de glazen ondertussen waren gevuld. Dat ze nu maar uitvliegen, met de inspiratie van hun ouders en leerkrachten als kompas.
DE LITURGIE IN VAKANTIE-MODUS
Tijdens de twee vakantiemaanden gunnen we onze voorzangers een rustpauze. Ze hebben die echt wel verdiend. Ook het orgel neemt af en toe wat gas terug, om onze oren te laten strelen door hemelse pianoklanken. Ook dit jaar zullen we een licht branden voor al wie er even niet is, maar evenzeer voor wie thuis moet of mag blijven. En zelfs de Kinderwoorddienst gaat op een andere (speelsere) manier het aanbod voor de kinderen verzekeren. Ze maken onder toezicht een lees- en kleurhoek in de bidkapel.


Op 6 juli is er dus BIJBELS IN DE STAD waar we op heel diverse wijze de heilige Franciscus beter leren kennen. De eucharistie van 18 uur in onze kerk is de afsluiting van deze inhoudsvolle dag
 Onze buren op de O.-L.-Vrouwparochie vieren nog even verder met een heuse bedevaart naar Lourdes van 10 tot en met 15 juli. We kunnen ook zelf intenties meegeven met de groep bedevaarders. Er staat een doos met gleuf in onze kerk.

En dan zal Maria op haar beurt nog eens het wonder verrichten om in de namiddag van 15 augustus weerom te trakteren. Wellicht krijgt het in dit feestjaar nog een extra zoet tintje.

K+L 29-30-31: Sint-Niklaasinstituut - voorzangers 750+

OP 25 JUNI VLOGEN ZE ERUIT

‘Ze’, …dat zijn de leerlingen van het 6de en 7de jaar van het Sint-Niklaasinstituut. Op 25 juni kregen 134 jongens en meisjes hun diploma uitgereikt. Een feestelijk en bij momenten uitgelaten gebeuren, maar voor de leerlingen en leerkrachten van het Sint-Niklaasinstituut mag het nog iets meer zijn. En dus wandelden ze die dag tegen 19 uur naar onze kerk. ‘De lichtinval van de ondergaande zon zorgt er voor een intieme omkadering van ons bezinningsmoment ‘, vertelt een van de leerkrachten. Het is met de jaren een vaste waarde geworden om ook op die manier afscheid te nemen van de school. Weken op voorhand worden de koppen bij elkaar gestoken en wordt er voorbereid. ‘We vliegen eruit‘, was het thema van woensdag laatst. Een moment dat lang zal bijblijven. En toen ging het opnieuw richting school waar de glazen ondertussen waren gevuld.

Dat ze nu maar uitvliegen, met de inspiratie van hun ouders en leerkrachten als kompas.

 

750 +

Het is bijna niet te geloven. Naar schatting zingen de ‘voorzangers’ per jaar ongeveer veertig zondagen om 11.15 uur in onze kerk. Juli en augustus zijn terecht voor hen een welgekome zangpauze. Pro Ecclesia vervangt hen zo’n 10 keren per jaar.

De voorzangers begonnen ermee in september 1995. Dat is dus nu, einde juni 2014, het volledige negentiende jaar. Meer dan zevenhonderdvijftig keer in al die jaren waren ze er, ononderbroken! Het is altijd een positieve bijdrage aan de liturgie als er – zoals we het vroeger in de hoogmis deden – gezongen wordt. De liturgie geeft het thema weer waaruit de gepaste liederen worden gekozen. En de gelovigen kunnen heel wat meezingen.

Vanaf het prille begin waren Alain (Verfaillie) en zijn vrouw Lieve (Dewerchin) de overtuigde voortrekkers van deze groep vrijwilligers. Alain dirigeert maar zingt ook graag mee. En met Lieve vormt hij geregeld een melodieus zangduet. Het kenmerkende van de voorzangers is dat je echt vrijwilliger bent, dus geen ‘zware’ en ‘verplichtende’ opdracht. Misschien kunnen die tien tot vijftien zangers er daarom niet elke zondag bij zijn maar natuurlijk is het wenselijk dat er telkens zo veel mogelijk op post zijn.

En … in 2015 vieren ze feest: twintig volgehouden jaren zang op zondag! In naam van de voorgangers, van het parochieteam en van de liturgische werkgroep: proficiat en hartelijk dank!

 

AGENDA

- zaterdag 30 augustus: Sint-Maarten Zingt en Zomert!

- zondag 31 augustus om 11.15 uur: boekentaszegening.

 

nieuwsbrief 2

nieuwsbrief Jaargang 2, nummer 2  07.06.2014
Sint-Maartensparochie Kortrijk

DANK JE... .. voor de reacties die we mochten opvangen over onze vernieuwde start. We hopen op veel goed nieuws en betrokken lezers. 

 

BIJBELS IN DE STAD OP 6 JULI
Leuk filmpje! Neem eens een kijkje op http://www.youtube.com/watch?v=rP27UR_JZGU of via de zoekmachine op internet: "Bijbels in de Stad: Franciscus editie" of op Facebook.

We kunnen al verklappen dat de slotviering in onze Sint-Maartenskerk is. Meer op http://www.sintmaartenkortrijk.be/bijbels14.htm


SEE AND SMILE

Misschien ken je die organisatie al. Dokter Marnix Claeys, echtgenoot van Isabelle Vercruysse uit onze kinderwoorddienst, trekt er regelmatig op uit om oogoperaties uit te voeren. Eind mei vertrok Marnix opnieuw met een team richting Burundi.

Ze zien er misschien nogal gewoontjes uit, maar ze doen wonderlijk werk. Ongelooflijk hoe gelukkig je daar de mensen kan maken met een bril of druppeltjes. Zo'n stralende dankbare glimlach blijft voor altijd bij! Ik vond de verwondering sprekend op de foto hiernaast.
OP DE AGENDA

Bijbellezen gaat door op donderdag 12 juni om 14.30 uur het Parochiaal Centrum (Nedervijver 5) en om 20 uur in het Magdalenalokaal (Marksesteenweg 50A). Over verhalen van Saul, de eerste koning van Israël, tot verhalen over de eerste kerk zoeken we naar de Geest van Pinksteren (zie de federale rubriek in K&L van deze week).
 
Pinksterzondag, 8 juni om 15 uur: Bachcantates met het Kortrijks Vocaal Ensemble o.l.v. Wim Verdonck.

　
TOEKOMST VOOR IBRAHIMA EN ZIJN LANDGENOTEN
Onze solidariteit met Ibrahima tijdens de wekelijke vastencollectes in onze kerk leverde als resultaat 2.543 euro op. We mogen daar nog de opbrengsten van het Sober Maal op Aswoensdag (€439,40) en het (h)eerlijk Ontbijt (€515,09) bijvoegen en dat geeft een totaal van 3497,49 euro. Zo maakten we met de parochie en de federatie een beetje toekomst voor Senegal.

FEESTELIJKE OPENING VAN HET BEGIJNHOF

3 juli is de start van een feestelijk weekend naar aanleiding van de restauratiewerken in het Begijnhof. De academische zitting heeft plaats in onze kerk om 18 uur. Daarna volgt een concert met niemand minder dan Jef Neve. Je kan alle activiteiten naar aanleiding van de opening gratis bijwonen op voorwaarde dat je tickets reserveert via uit@kortrijk.be . De reservaties starten vanaf 10 juni. Meer info over de andere activiteiten vind je via de website van stad Kortrijk.


NIEUWS UIT DE FEDERATIE

Het zijn ook weer Sint-Jansfeesten. Op24 juni is er een gezinsviering in samenwerking met het koor, de kinder-woorddienstgroep en het team. Het is een goed verzorgde en gezinsvriendelijke viering, waarbij we dus graag uitzien naar een jeugdige opkomst.

STILTE

We kregen volgende bijdrage van één van onze medewerkers. Een sterke oproep, vonden we. En bij deze: weet u uitgedaagd om ook eens in de pen te kruipen.
De Sint-Janskerk, de O.-L.-Vrouwkerk en onze St.-Maartenskerk, stuk voor stuk imposante en mooie kerken. Als architecturaal erfgoed uit een ver verleden zijn ze een bron van inspiratie voor historici, voor toeristen maar ook voor de inwoners van onze stad. Hun torens zijn bakens waarop we ons kunnen oriënteren en hun klokken geven het uur aan en berichten ons van misvieringen, van leven maar ook van de dood.

Op hoog- en feestdagen lopen deze kerken vol, terwijl op zondagen er al eens wat stoelen onbezet blijven. Een trouwe en discrete bezoeker op doordeweekse dagen moet echter vaststellen dat deze godsgebouwen, in alle stilte, door vele mensen wordt bezocht.

Sommigen bewonderen beelden en schilderijen, tabernakels en sacramentstoren, anderen laten een kaarsje oplichten in ’t Kelderke Gods en nog anderen zetten zich neer op een stoel en verstillen even in gebed of gewoon bij zichzelf.

Het valt mij steeds op dat al deze ‘gasten’ de stilte eerbiedigen, die zo specifiek is voor een gewijde kerk die een ‘huis’ van God is. Dankzij deze stilte is er ruimte voor reflexie, meditatie en gebed. Gewoon even het ritme van de eigen ademhaling en het eigen hartritme voelen kan reeds deugddoend zijn. De regelmatige bezoeker van een kerk ervaart deze stilte als een soort helend aura rondom zich. Daarom is het zo wonderbaar dat gelovigen weinig of geen woorden nodig hebben om elkaar te groeten binnenin een kerkgebouw. Ze delen immers een soort gelijkgestemde energie waardoor ze elkaars aanwezigheid gewoon voelen.

In deze luide en hectische tijden zijn kerken oases van rust en geborgenheid. Ik wil hier een warme oproep doen aan allen, die sporadisch of geregeld een kerk bezoeken, om deze stilte te koesteren en alzo het unieke karakter van deze godshuizen in ere te houden.
Luc Vandoorne - Lector Federatie Groeninghe


www.sintmaartenkortrijk.be/stmaarten@skynet.be/


0473 37 79 92
v.u. parochiaal team Sint-Maarten
Reservaties lokalen parochiaal centrum Sint-Maarten, ook voor alle werk-groepen: pcsintmaarten@gmail.com of - indien dringend - 0494 58 40 86

Federale ziekenzalving

ZALVING ALS HET LEVEN ONZE KRACHTEN SLOOPT

 

Met de drie parochies: Sint-Jan, O.L.Vrouw en Sint-Maarten werd op donderdag 5 juni laatst de eerste federale ziekenzalving tot stand gebracht. We kiezen voor nog meer federale samenwerking met het oog op de latere pastorale eenheid.

De term ziekenzalving roept vragen op: is het nu gedaan met mij? En: dit kan toch maar één keer in mijn leven! Op beide vragen kunnen we absoluut neen antwoorden. De volgende tekst van Frans Cromphout legt beter uit waar het om gaat:

Als het leven onze krachten sloopt,

help ons dan, Heer, los te laten

wat we toch niet kunnen vasthouden.

Help ons ja te zeggen tegen het onvermijdelijke,

niet wrokkig maar dankbaar

voor de weg die we nog kunnen gaan.

Voor wie ziek is, voor wie niet meer weg kan, voor wie zich door de hogere leeftijd alsmaar zwakker voelt, is er een christelijke steun, bemoediging, troost voorhanden in de voorziene, gezongen eucharistie door passend gebed en door zalving met chrisma.

Ook de uitgekozen liederen bieden steun en betekenis. Een fragment:

Al is mijn stem gebroken, mijn adem zonder kracht,

het lied op andere lippen draagt mij dan door de nacht.

Het evangelie verhaalde ons over de moedeloze lamme die volgens zijn eigen zeggen niemand had om hem tot in het genezende water te brengen. Jezus gaf hem ten antwoord: “Sta op, neem je bed op en loop!” Deken Geert gaf met zijn homilie een heel positieve, krachtige duiding bij dit verhaal toen hij Jezus' bevel tot de lamme in een vraag omzette: wil je leven? Laat dus niet na, senioren, in welke situatie dan ook, te proberen ten volle te leven!

Het werd een heel serene, ingetogen, symboolrijke eucharistie met de muzikale ondersteuning van heel wat koorleden-vrijwilligers van Pro Ecclesia en aan de piano onze bekende begeleider, Dirk Blockeel. Bovendien verliep de zalving én de communiebedeling uiterst vlot dankzij nog drie andere concelebranten.

Daarna was het verzamelen in het vlakbij gelegen Parochiaal Centrum. De zaal zat vol. Geurige koffie of thee en de lekkere cakejes of chocolaatjes deden deugd. Tijd voor een gezellige babbel.

Maar ook muzikale ontspanning. De bekwame pianiste, Jeannine Degraeve, bracht vlot enkele welbekende klavierstukken en ... helemaal vanbuiten! Zij was zo vriendelijk ook de drie voorzangers Carlos, André en Hugo te begeleiden bij enkele meezingliedjes. Als kers op de taart vertolkte zij op meesterlijke wijze het technische snufje La Prière d'une Vierge van Thécla Badarzewska die dit wondermooie pianowerk op achttienjarige leeftijd componeerde. Proficiat, Jeannine! En hartelijk dank. In naam van de organisatoren van de drie parochies: onze welgemeende dank aan allen die hieraan meewerkten.

Onze conclusie: deze gezamenlijke ziekenzalving met alles wat erbij hoorde, was uiterst geslaagd dankzij de heel vlotte, probleemloze samenwerking van de medewerkers van de drie parochies. Dit geeft alle hoop op de toekomst voor nog meer federatie en dus voor de aanvang van de latere parochiale eenheid.

K+L 26 27 28: einde werkjaar - bijbel - orgel

HET WERKJAAR LOOPT OP Z’N EINDE

Bij een glaasje en een broodje evalueerden de werkgroepen van de vormselcatechese op federaal niveau het voorbije werkjaar 2013 – 2014. Net zoals bij de schoolvakanties eindigt een werkjaar voor de meesten in de parochies einde juni. Sommigen moeten er blijvend voor zorgen dat ook in de maanden julie en augustus alles voorzien is, zoals de liturgische werkgroep, de redactieraad van het parochieblad, …

 

BIJBELSE PUZZEL

Ja, hoe zit dat nu met die Bijbelteksten die soms zo tegenstrijdig zijn of gedachten verkondigen waaruit wij niet wijs geraken. Zo ook tijdens onze laatste Bijbellezing over Saul, de eerste koning van Israël na de periode van de rechters.

Die Saul, dat moet wel een zwak en slecht mens zijn geweest als we dat lezen, bijvoorbeeld in 1 Sam. 15, 10 – 31. De laatste rechter, Samuel, had op vraag van het volk, wel tegen zijn zin, Saul tot eerste koning gezalfd en aan het volk voorgesteld. Die Saul ging na een korte tijd zijn eigen weg en vervulde uiteindelijk Gods opdracht niet. Stel je dan de woorden van de Heer tot Samuel voor: ‘Ik betreur dat ik Saul tot koning heb gemaakt, want hij heeft Mij de rug toegekeerd en doet niet wat Ik hem heb opgedragen.’ God die ‘betreurt’ en die een verkeerde beslissing heeft genomen! Versta dat maar.

De Bijbel is Gods Woord, weergegeven door de mens, door een of meer auteurs die met hun teksten een doel hebben, ons iets willen duidelijk maken. Is er in hoofdstuk 15 nog sprake van Saul, in het volgende komt David al op de proppen. Die grote koning aan wie zovele psalmen worden toegeschreven, die zo bekend is, over wie zoveel is geschreven maar die evenzeer fouten of zonden heeft begaan. Hij is nu dé ster van het geslacht van David. Hem is heel wat toegestaan en vergeven. Saul daarentegen wordt door de auteur(s) zo zwak en slecht voorgesteld dat hij beter opzij wordt gezet voor die aankomende grote koning David, ons allen heel bekend.

Vandaar dat de auteurs de weg banen voor David en de Heer woorden in de mond leggen die Saul liefst zo snel mogelijk afdanken. Er zijn gelukkig ook positieve aspecten in dit verhaal. Saul bekent, biecht, vraagt vergiffenis en knielt voor de Heer. Op het einde van 1 Sam. 28, 3-25, is er die dodenbezweerster die heel veel empathie voor Saul heeft, hem te eten geeft.

Dergelijk voorgestelde, boeiende Bijbelteksten kun je niet alleen oplossen. Daarvoor is er een Bijbellezing, vier keer per werkjaar. Echt de moeite waard. Je blijft niet met zoveel puzzels zitten. Iedereen is welkom. Je kunt luisteren of proberen zelf al een antwoord te vinden. De volgende lezing is voorzien op donderdag 2 oktober. Verder nieuws volgt.

 

PROFICIAT, NICO

Het was alweer de moeite waard om zondagnamiddag 15 juni jezelf op te heffen en te komen luisteren naar een van de aangekondigde organisten van de internationale orgelbespelingen. Ditmaal was het Nico Ronsse uit Harelbeke. Schitterend talent. Wat hij in dat ene uurtje heel gevarieerd bracht, deed ons vol bewondering staan. Hij loodste ons door een lange periode van heel wat Franse componisten zoals Maurice Duruflé, Jeanne Demessieux (dus niet enkel mannelijke!), Jean Langlais en ten slotte Charles Tournemire. Het ging van de kersttijd tot Pasen met een koraalimprovisatie op Victimae Paschali van deze laatste. Je zag Nico zich dikwijls met heel zijn lichaam schrap zetten om die vingervlugge en krachtige akkoorden op de klavieren van het Schyvenorgel te brengen. Het is hem absoluut gelukt. Laten we ook het prachtige, opgelegde werk van de nog jonge, dus hedendaagse componist, Benjamin Luyckx, te berde brengen: Dominica ad Vesperas. We beleefden de wereldcreatie van dit nieuwe werk, dat gebaseerd was op het andere thema van de 75 jaar geleden overleden Tournemire. Benjamin is organist van de kathedraal in Ieper. De creatie is meer bedoeld voor de vespers en omhelsde het drieluik Openingsvers, Psalm en Magnificat, in de geest van Tournemires liturgische jaarbundel L’Orgue Mystique. Onze huisorganist, Dirk, bracht tussendoor  poëzie van Paul Snoek en van Hugo Claus. Het was zowel voor Nico als voor de toehoorders een verademing. Positief is ook dat de luisteraars ook zelf elke keer een evaluatie op papier kunnen zetten voor de publieksprijs einde september. Er is nu nog een orgelbespeling op zondag 29 juni om 16.30 uur voorzien. Nadien wordt het 4 zondagen in september met ook de apotheose. Kom ook eens af!

K+L 25 : Pinksteren-vaderdag Pinkstercantates

                                   

PINKSTEREN EN VADERDAG VANUIT DE KINDERWOORDDIENST

Dat we maar al te graag aan de kinderen en de jeugd aandacht besteden, heeft heel veel te maken met: kinderen zijn onze toekomst, niet het minst in de kerk. Het moet gezegd: de vieringen met Pinksteren waren intens, beklijvend en brachten de Geest. In de viering van 11.15 uur was de vocale ondersteuning van de voorzangers en het orgel en de aanbreng van bloemen en symbolen een onmisbare steun en verrijking.

We blijven heel dankbaar dat begeleidsters bereid blijven om elke zondag voor een aangepaste woorddienst voor de kinderen te zorgen. Het was een niet zo evidente opdracht om voor hen het verhaal van Pinksteren te vertalen. Dankzij de teksten van Chantal Leterme raakten de kinderen geboeid en begrepen ze wat er bedoeld werd met “vlammen die op de hoofden van de apostelen branden”. De Geest van Jezus spoort aan om lief te zijn voor de anderen, is als warmte en wind, geeft je kracht, maakt je vurig en zet je in beweging.

Het schilderij in de bidkapel was dan ook een zeer mooie toepassing van het verhaal van Pinksteren. Het verhaaltje van Leon en het verhaal over de dieren die vuur ontdekten, deed de betekenis van Pinksteren nog meer doordringen. Dit bracht de kinderen ook tot het symbool van de duif. De tekening ervan met op de rugzijde een gedicht voor papa kleurden ze maar al te graag in! Eén opdracht diende nog tot een goed einde gebracht te worden na de kinderwoorddienst: een verrassing voor alle vaders in de kerk uitdelen: een lucifersdoosje met daarop een tekstje ”Als ik (=lucifertje) me tegen je aanwrijf, ontspringt een vonk. Dan smelten we samen”. Anna en Matthias lazen ondertussen een vaderdagtekst voor de micro. De kinderen werden beloond met een warm applaus. Dat deed deugd!

(Isa Vercruysse)

Stef Desodt verwoordde Vaderdag als volgt

Lieve God,

Het is Vaderdag.

Ik keek ernaar uit.

Elk jaar vieren wij Vaderdag.

De hele dag staat papa in het zonnetje.

Leve papa!

Er wordt lekker gegeten.

Er is een cadeau.

Papa wordt verwend.

Welja, soms ben ik kwaad op papa,

omdat ik iets niet mag

of omdat hij over een of ander zeurt.

Maar toch zie ik hem graag.

Op Vaderdag denk ik aan kinderen die geen papa hebben

of die hem niet meer zien.

Jammer.

Gelukkig dat U er bent.

U bent de Vader van alle mensen.

Leve papa! 

IN DE NAMIDDAG WERDEN WE MUZIKAAL VERWEND

Het is jammer maar ook begrijpelijk dat we bij die hoogstaande Bachcantates foto’s moeten missen. Maar ja, terwijl het Kortrijks Vocaal Ensemble (= KVE)  o.l.v. Wim Verdonck en de professionele solisten dergelijke cantates geconcentreerd brengen en de instrumenten alle luister bijzetten, ja, dan kan een fototoestel of een camera enkel te storend zijn.

Op die mooie namiddag van die echte pinksterzon-dag, konden Bach- of muziekliefhebbers zich vanaf 15 uur in onze kerk verheugen over wat het KVE met de uitverkoren steun van professionele solisten zou brengen: heel wat aria’s, koralen, recitatieven uit niet minder dan 4 Bachcantates, BWV 172, 59, 170 en 34.

Er kwamen heel wat instrumentalisten aan te pas.

Het trompettentrio bestond uit Dominique Bodart, Bart Coppé en Elena Torres en verkeerde in het gezelschap van paukenist Jan Huylebroeck. De strijkers werden aangevoerd door Justin Glorieux die vergezeld was van Emmanuelle Dauvin, Louise Moreau en Heidi Verbruggen. De continuo of bassectie wordt verzekerd door organist Dirk Blockeel, de cellist Hervé Douchy en Lisa De Boos aan de contrabas. Aan de hobostandaard begroeten we Julia Fank en Rafael Palacios. De traverso's worden bespeeld door Ilse Vromans en Beniamino Paganini.

De solisten: Astrid Stockman (sopraan), Pieter De Praetere (altus), Yves Van Handenhove (tenor) en Arnout Malfliet (bas). Dirk zorgde zoals altijd ook voor een poëtische, verantwoorde vertaling van alle Duitse teksten.

Het eerste deel bracht als thema: Vreugde alom op de eerste pinksterdag

Galm maar, liederen en jullie snaren, resoneer!

O zaligste tijden!

God wil de zielen tot tempels omvormen.

Eerder kort van duur, toch krachtig pinkstervuur! Zo kun je het volgende deel weergeven:

Als iemand Mij liefheeft, zal Hij mijn woord ter harte nemen;

dan zal mijn Vader hem liefhebben en zullen

we bij hem ons verblijf gaan houden.

Je zou nu denken dat alles verder vreugde- en hoopvol verloopt. Jammer genoeg niet. O.a. haat en wraak steken door Satan de kop op.

Het laatste deel (vier) kondigt Dirk in zijn thema met een woordspeling aan:

Vier moet branden.

Maar het eindigt met een dankbaar, hoopvol slot:

Vrede over Israël!

Dank voor de mirakels van de Hoogste.

Dank, God heeft aan u allen gedacht.

Ja, zijn zegen werkt met macht,

om vrede  over Israël,

vrede over jullie allen te zenden!

Het was wondermooi en religieus actueel. Was het daarom dat er zoveel toehoorders waren? Ook dat deed absoluut deugd. Laten we niet vergeten dat dit alles met gratis toegang was. De vrije bijdrage was natuurlijk welkom. Wil je ook (gratis) orgelbespelingen meemaken? Tot einde juni gebeurt dat in onze kerk elke zondagnamiddag van 16.30 uur. Ongeveer een uurtje. Voel je alleszins welgekomen.

 

 

BROEDERS VAN DALE VERLIETEN HUN HOOFDKLOOSTER

 

BROEDERS VAN DALE VERLIETEN HUN HOOFDKLOOSTER 

 

Hoofdklooster in de Min. Vanden Peereboomlaan

Gedenkmonument op het Vandaleplein

Het zat er al vele jaren zat aan te komen dat de Broeders Van Dale het klooster in de Min. Vanden Peereboomlaan,  88, zouden verlaten. Het aantal leden van de congregatie verminderde jaar na jaar en het gebouw dat plaats bood aan een vijftiental broeders telde amper nog drie bewoners.  Een verkwisting op gebied van loonkosten, onderhoud, verwarming…. 

Een gedroomde oplossing werd werkelijkheid. Twee jaar geleden begon de bouw van de Assistentiewoningen in de Hoog Mosscherdreef, op het domein van de VZW De Pottelberg.  De congregatie zag dit als een ideale woongelegenheid omdat de broeders er steeds op de assistentie zouden kunnen rekenen. Ze zouden er zelfstandig kunnen wonen in een eigen flat en toch een gemeenschap blijven vormen.  In februari ruilden de drie broeders het Sint-Paulusklooster voor het nieuwe complex : de “Hoog Mosscher”.   Ook de overste van de congregatie  verhuisde van het klooster aan het Prinses Marie-Joséplein naar de assistentiewoningen.   

De congregatie die in 1960 nog tachtig leden telde -  het hoogste aantal ooit bereikt -  is momenteel herleid tot zeven broeders.  Zoals vermeld wonen vier broeders in de “Hoog Mosscher”,  een broeder verblijft in het Woonzorgcentrum De Pottelberg en twee broeders betrekken een huis aan het Prinses Marie-Joséplein dichtbij de Sint-Janskerk.  

De Congregatie van de Broeders van Dale is altijd sterk verbonden geweest met de Federatie Groeninge en speciaal met de Sint-Maartensparochie.  Priester Jozef Van Dale werd geboren in de Leiestraat in 1715 en volgde les aan het Jezuïetencollege in de Rijselstraat. Zijn broer Adriaan was kapelaan van de Onze-Lieve-Vrouwkerk.  Pas op eenenveertigjarige leeftijd werd Jozef Van Dale priester gewijd en verbonden aan de Sint-Maartensparochie met diverse taken : armenzorg,  zondagsonderwijs, predikant, biechtvader… In 1781 werd hij begraven aan de zuidingang van de Sint-Maartenskerk en op het graafschrift dat er  hangt staat :  Instelder der vergaederinge van de broeders der sondagschole”  

In de loop der geschiedenis kende de congregatie drie hoofdkloosters, achtereenvolgens gelegen in de Langesteenstraat,  op De Kring en aan de Vanden Peereboomlaan.  Jozef Van Dale  behoorde tot de rijke families van Kortrijk en was in staat om een ruim gebouw op te trekken tussen de Langesteenstraat en het toenmalige kerkhof, thans Jozef Van Daleplein.  Daar vestigden zich de broeders die, als thuiswevers voorzagen in hun levensonderhoud.   Op zondag  gaven ze les aan de ongeletterde kinderen uit arme gezinnen en zorgden ook voor zieken en behoeftigen.  Ten tijde van de ongelukswet werd dit gebouw 1881 onteigend om er een Rijksschol in onder te brengen.  Aldus werden de broeders, na een verblijf van 120 jaar uit hun gebouw gezet en zochten ze onderdak bij burgers in de omgeving.  Als tweede hoofdklooster betrok de congregatie  in 1885 een statig gebouw met historische waarde op de Kring.  Het is  spijtig dat dit klooster in 1967 werd verkocht en afgebroken om het Overbekeproject te realiseren.  

Van 1967 tot 2014 was het gebouw aan de Vanden Peereboomlaan het centrale huis van de congregatie. In de jaren veertig en vijftig waren de broeders verantwoordelijk voor zes lagere scholen van Kortrijk : op de Kring, in de Vanden Peereboomlaan, in de Groeningelaan, de Veldstraat, de Boerderijstraat en de Beekstraat.  Er waren meerdere huizen, verspreid over de provincie  zoals in Heule, Marke, Menen, Poperinge, Torhout, Varsenare ….  Van 1956 tot 2000 waren de broeders werkzaam eerst in Congo en dan in Rwanda.  

Gezien het einde van de kloostergemeenschap in het nabije verschiet lag hebben twee broeders zich zeer intensief op de archivering toegelegd. Het geschreven archief en alle documentatiemateriaal werd overgedragen aan het Katholiek Documentatiecentrum van de Universiteit van Leuven.  Een geschiedenis van meer dan 250 jaar Broeders Van Dale ( gesticht in 1761 ) is aldus in veiligheid gebracht voor de toekomst.  Ook de typische kledij die door de broeders in de loop van de jaren werd gedragen, wordt er bewaard. 

Wat het “beeldarchief” betreft werd intens samengewerkt met het Centrum voor Religieuze Kunst en Cultuur. Zo kregen de meest waardevolle stukken van de kerncollectie een nieuwe bestemming.  Enkele stukken damasten altaarlinnen werden opgenomen in het Kortrijkse Vlasmuseum.  Drie schilderijen, de persoonlijke kelk van Jozef Van Dale - van de Kortrijkse zilversmid Devos - en een monstrans werden opgenomen in de collectie van het Broelmuseum.  

Het is dit jaar net 100 jaar geleden dat het standbeeld van Jozef Van Dale – Vader der Armen - werd opgericht op het Jozef Van Daleplein. De plechtige inhuldiging voorzien op 11 augustus 1914 kon evenwel nooit plaatsvinden omdat de wereldoorlog op 4 augustus was uitgebroken.

De naam van de kleine diocesane congregatie zal bewaard blijven in het Jozef Van Daleplein. “Het  lieflijke pleintje in de schaduw van de Sint-Maartenstoren” zoals een Kortrijkse toeristische brochure het vermeldt.   Onder het bronzen borstbeeld staat - in het arduin - het testament van ruim 250 jaar  congregatie gebeiteld :  Onderwijs en Liefdadigheid.

 

K+L 24 : See and Smile

K+L 24 : See and Smile

MISSIEWERK IN BURUNDI

See and Smile kennen we intussen al: het is de medische ploeg van dokter Marnix Claeys, echtgenoot van Isabelle uit de kinderwoorddienst. Einde mei vertrokken ze opnieuw naar Burundi

om talloze oogoperaties uit te voeren.

Ook Anne-Mie Descheemaecker maakt daarvan deel uit. Hoe ziet zij alles de dag vóór het vertrek? ‘Nog 1 keer slapen en we stappen het vliegtuig in, richting Burundi. Spannend! Waar komen we terecht? Hoe ziet de operatiezaal eruit? Hoe is de streek en de bevolking?
We kregen de belangrijkste nuttige woordenschat in het Kirundi, de lokale taal. OK, maar hoe spreken we dat uit, op welke lettergreep moet je de klemtoon leggen? Bijvoorbeeld “oog” is idjisjo, “kom mee” is koerikira.... ‘k Zal een spiekbriefje maken.’

Haar bijzondere taak bestond erin om te zorgen voor de nodige medische benodigdheden voor de cataractoperaties. En ook zorgen voor de ingezamelde, hier afgedankte 350 brillen die na aanpassing zeker nog bruikbaar zijn voor de Burundezen. Wat neemt zij zoal mee qua kledij? Uiterst weinig: vooral het operatiepak want uitgaan zit er zeker niet in.

Hoe ziet het dagboek eruit dat wij dankzij Isabelle krijgen?

 

Zondag 25 mei

Vandaag vertrok Marnix opnieuw met een team richting Burundi. Vanavond sms gehad dat ze goed geland zijn daar. Je ziet een foto van deze ochtend op Zaventem en we lazen hierboven al een korte tekst van Anne-Mie (dame rechts).

Maandag  26 mei

Zelfs vanuit Burundi wordt de verkiezingsuitslag in België vol spanning gevolgd. In het bijzonder door Anne-Mie die zelf ook opgekomen is voor de verkiezingen. Al een geluk dat ze tevreden is met het resultaat wat voor haar en ook voor ons toch een fijn begin van onze missie betekent. Wordt vanavond gevierd met een glaasje! Oké, maar eerst naar Ijenda want we vliegen erin.

Dinsdag 27 mei

Burundi, dag 2! Alles begint gesmeerd te lopen, iedereen heeft zijn draai en keer gevonden. Vandaag 10 succesvolle operaties, iedereen tevreden. Tussendoor even een onderbreking voor de welkomstceremonie georganiseerd door Rotary en Lions Burundi. Zij staan in voor de opvang, organisatie en het logement. Een echte heuse reportageploeg heeft alles opgenomen en dit wordt vanavond in primetime uitgezonden. We zijn even bij de zusters langsgegaan om het verslag te gaan bekijken maar jammer genoeg deed de tv het niet en bleven we op onze honger zitten! Intussen is het tweede team klaar voor vertrek: Caroline Cardyn en Sofie Ryckaert.

Woensdag 28 mei

De operaties verlopen elke dag vlotter en vlotter dankzij het team dat ondertussen op kruissnelheid gekomen is: per halfuur een operatie. Het nieuws dat we hier aan het werk zijn, doet als een lopend vuurtje de ronde en iedereen wil graag een See en Smile-bril voor zover nodig! Caroline en Sofie zijn ondertussen in Bujumbura aangekomen en zullen zich morgen bij het team voegen. We kijken er al naar uit. 

Donderdag 29 mei

Vandaag superdag want 15 mensen gelukkig gemaakt met een kunstlens! Marnix is op prospectie gegaan voor een volgende missie terwijl Sofie en Caroline het beste van zichzelf gegeven hebben in de operatiezaal. Meterslange wachtrij en zelfs een gebroken ruit in de wachtzaal om gezien te worden op de consultatie bij Hilde, Herman en Veerle. Ongelooflijk hoe gelukkig je de mensen hier kan maken met een bril of druppeltjes. Zo'n stralende dankbare glimlach blijft voor altijd bij!
Vandaag hoog bezoek in het ok (= operatiekwartier): Herman en Veerle zijn langsgekomen en hebben hun eerste oogoperatie meegemaakt, een heel boeiende ervaring. Petje af voor het ongelooflijke precisiewerk dat hier geleverd wordt! 

Vrijdag 30 mei

We kregen de eerste foto’s. Je ziet er een met heel wat wachtenden aan het operatiekwartier van de medische ploeg van de oogartsen (oftalmologen). 

Zondag 1 juni

Gisteravond heeft Jotham een interessante voordracht gegeven over riverblindness die ook door onze lokale studenten oftalmologie bijgewoond werd. Hilde en Marnix zijn vanavond met spijt in het hart richting België vertrokken. We missen hen nu al! Wij hebben nog even een bezoek gebracht aan de lokale kraamkliniek waar we de kersverse mama's blij gemaakt hebben met de knuffels die we uit Belgiė meegebracht hebben. Na een rustdag vliegen we er morgen weer vol enthousiasme in!

Ondertussen bericht van Hilde en Marnix via sms: “Aangekomen in Nairobi. Alles vlot verlopen. Straks vertrekken we richting Brussel.” Morgenvroeg landen ze om 7.15 uur op Zaventem.