Federaal: acolieten-3koningen

JONGE DIENAARS UIT ONZE FEDERATIE

Zijn er dan echt geen jongeren meer in onze kerken? Ja, ze zijn er. Dat zijn onder anderen onze trouwe acolieten van de federatie die in elke weekendviering van hun parochie klaarstaan ten dienste van de voorgangers en van elke geloofsgemeenschap. Ook zij willen meer en meer federatie zijn. Daarom kwamen ze op vrijdag 3 januari samen voor een gezamenlijke, leuke activiteit ter gelegenheid van Driekoningen. Het was de beurt aan Sint-Maarten voor de animatie. Driekoningen, drie kernwoorden voor een gezellige en boeiende namiddag.

VER

Ken je Boeta? Het is Zuid-Afrikaans en betekent grote broer: de oudste uit het gezin die zorg draagt voor zijn broers en zussen. Priester Pieter richtte hier de vzw Boeta op – waarvan je lid kunt worden - om het onderwijs voor kleurlingenjongeren uit de Kaapprovincie toegankelijk te maken. En zo kwam het dat we – tot ieders verrassing – Kyle, een vriend van priester Pieter uit Zuid-Afrika, uit Ocean View om precies te zijn, op die vrijdag ontmoetten. Een uistekende kans voor het eerste sleutelwoord ‘ver’.

Hoe viert Kyle Kerstmis in zijn geboorteland? Eerst legde hij ons dat uit in het Engels, maar na wat aarzelen vertelde hij verder in het Zuid-Afrikaans, dat helemaal niet zo veel van het Nederlands verschilt! Het is echt leuk om zelf eens de gelijkenissen te horen tussen onze taal en een taal die zo ver van ons gesproken wordt!

Hij vertelde ons onder andere hoe de wijk waar hij woont eruitziet, wat de problematieken in zijn omgeving zijn en hoe deze invloed hebben op het geloof. Kyle viert Kerstmis op een heel andere manier dan wij Wat hem vooral opviel: dat wij veel meer tijd vrijmaken voor elkaar, dat Kerstmis voor ons een periode van warmte, gezelligheid en liefde is, terwijl dat in Ocean View veel minder speelt. Samen tafelen bijvoorbeeld, is iets dat hij erg kon waarderen. Een ander duidelijk verschil zijn de misvieringen, niet alleen qua gebouw, maar ook qua ‘speciale vieringen’ zoals de middernachtsmis. En zo werd ‘ver’ ietsje dichter bij ons gebracht.

HOOG

Bij dit kernwoord bleven we zeker niet bij de pakken neerzitten: de trappen van de kerktoren moesten namelijk beklommen worden! Eenmaal boven was het de bedoeling dat elk groepje naar kronen in zijn kleur zou zoeken. Makkelijker gezegd dan gedaan! Maar hoe dan ook, van bovenaf geeft Kortrijk een mooi uitzicht! Aan de kronen waren een aantal opdrachtjes gekoppeld die op verschillende plaatsen rondom de kerk verstopt waren. Jammer genoeg was het slechte weer de grote spelbreker waardoor we niet alle opdrachtjes konden uitvoeren. Toch was het een heel origineel spel dat ook nog eens goed in elkaar gestoken was dankzij Rita en Carolien.

LEKKER

Als afsluiter van de fijne namiddag werden alle acolieten op wafels getrakteerd. En lekker dat die waren! Bij dezen wil Charlotte Scheldeman, onze verslaggeefster, iedereen bedanken die ervoor gezorgd heeft dat de acolieten deze plezierige namiddag mochten beleven! En ook hen bij wie we mochten schuilen tijdens het onweer.

K+L 6 : Vormelingen doopsel-vormsel

ONZE KANDIDAAT-VORMELINGEN

ZIJ WANDELDEN EERST NAAR HET DOOPSEL

We zitten nog altijd bij onze kandidaat-vormelingen die op 25 januari met de peters en de meters een natuurwandeling in het landelijke gebied van de Marionetten maakten.

Het was verzamelen geblazen aan de parking van Hoeve Ten Couckx, vanwaar we per catechesegroepje naar de kapel van het AZ Groeninge trokken. In deze warme, gele ruimte wachtte Piet ons op met een pop. Met de hulp van de peters en de meters en de voorwerpen in de kapel vonden we wat je voor een doopsel nodig hebt:
- beginnen met een kruisje met wijwater: teken van ons geloof in God; we gaven onze dopelinge een naam natuurlijk: Sofie
- we hielden de handen boven haar: we zullen je beschermen
- de doopkaars kreeg het licht van de paaskaars: Jezus zal onze weg verlichten
- zoals de koningen van Israël werden we allen gezalfd met chrisma: gewijde olie van de olijfboom, die ons zacht en soepel maakt en zelfs het sterkste marmer doordringt
- uiteraard mocht het water uit de doopvont niet ontbreken: zuivering en nieuw leven
- Sofietje kreeg ook een doopkleedje aan: 't is feest voor een nieuwe mens, een christen!

LATEN WE VERDER WANDELEN

Op de verdere wandeling sprokkelden we letters van de vruchten van de Geest  (uit Paulus' brief aan de Galaten): hoe zie je dat iemand als christen in de Goede Geest leeft?
Bij de kapel kregen we alvast de liefde mee: zonder een lief moment tussen je papa en mama was je er niet eens! De halte bij een kapel vroeg om ingetogenheid 'OLV BVO' verwees naar Onze-Lieve-Vrouw, Bid Voor Ons; een  weesgegroet was dan ook op zijn plaats. We vervolgden langs de grindweg waar we geduld nodig hadden om een rebus op te lossen.
En zo kwamen we in Don Bosco aan, waar ons Kortrijkse boterkoeken (van Rubens papa) en koffie (met verse boontjes van het Koffiehuis) wachtten (of een fruitsapje). Het ogenblik was gekomen om de vormelingen geblinddoekt een parcours te laten volgen: vertrouwend op de aanwijzingen van peter of meter.
We trokken naar het nabijgelegen geboortebos. Wat een vreugde: voor ieder kindje dat in Kortrijk geboren wordt, staat daar een boompje geplant. De opdracht was de naam van een kindje dat je kent, te zoeken. Maar laten we dan daarna tot vrede komen aan een vijvertje in het riet om in stilte te luisteren en dan nadien te vertellen wat je hoorde. De peters en de meters testten aan de Libelle de zelfbeheersing van de vormelingen uit: op zoek naar de verstopte ohlala’s.

EINDDOEL: HET VORMSEL

De catechisten en hun vormelingen gingen samen met de peters en de meters de E17 over. Opdracht voor de vormelingen: met zachtheid een geheim schrift ontcijferen. Daarna wenkte ons de kapel van Rodenburg: de gekleurde letters van de Vruchten van de Geest vormden een woord dat aangeeft dat we blij en enthousiast door het leven willen gaan! (Net zoals de Club der Vrolijkheid van Don Bosco) In de kapel, een middeleeuwse schuur van een cisterciënzerklooster, hadden we onder het prachtige gebinte een afsluitend gebedsmomentje.
Meter Kristine las de gaven van de Geest voor uit Jesaja: wijsheid, inzicht, kracht en verstandig beleid, kennis en ontzag voor de Heer.
Rika van haar kant kon aantonen, met al de attributen die er nog van een doopsel die namiddag stonden, dat dezelfde symbolen van het doopsel ook bij het vormsel terugkwamen: het vormsel is een hernieuwing van het doopsel, waarbij we de zachte kracht van de Geest krijgen die ons zal influisteren hoe we goed en gelukkig kunnen leven voor onszelf en de mensen rondom ons. Het volstaat in stilte te luisteren! Kaat en Felix lazen ons hun zelfgemaakt gebedje voor. Met een peterlijke of meterlijke wens om de arm(band) en een boekje over Don Bosco ging het weer huiswaarts.

Hartelijk dank aan de peters en meters die met de vormelingen mee op weg gingen en gaan (ze kwamen zelfs van Antwerpen!), aan de lieve mensen van AZ Groeninge, Don Bosco en Rodenburg voor de gastvrijheid: jullie bezorgden ons en de catechisten een gezellige, leerrijke namiddag, die gelukkig ook nog droog bleef!

Meer foto's vind je op http://www.sintmaartenkortrijk.be/vormcat/marionetten14.htm

HARTELIJK DANK, MILDE SCHENKERS!

Of onze kerkgangers nog financieel willen bijdragen voor de  armen, Welzijnszorg? Decanale armenzorg? Of ze er nog een kerstgave voor overhebben? Vanaf de eerste adventszondag, met ook nog de bijdragen tijdens de twee gebedswaken, tot en met Kerstmis, werd niet minder dan 3082 euro verzameld! Proficiat, milde schenkers! Hartelijk dank.

OP DE AGENDA

- dinsdag 11 februari: open zangrepetitie in het parochiaal centrum. Voor de jeugd, de vormelingen, hun ouders en de catechisten van 19 tot 20 uur. Vanaf 20.15 uur voor anderen.

- zaterdag 15 februari: vanaf 19 uur in ons parochiaal centrum komen wij met zo veel mogelijk naar de spaghettiavond van de acolieten. Een spaghetti kost 8 euro. Je kunt ook steunen met een kaart van 5 euro.

K+L 5 : open koorrepetitie

ALLELUIA! ZE KOMEN MEEZINGEN

De laatste jaren worden er meer en meer inspanningen gedaan om de kandidaat-vormelingen de kans te geven zich op een breder vlak in onze geloofsgemeenschap te integreren. Is de kous af als zij de kans hebben gekregen om tijdens hun vormseljaar catechese te volgen en is het vormsel zelf dan het eindpunt?

Er wordt naar een bredere kennismaking met onze parochie, met de gelovigen, jong en oud, gezocht. Vandaar ook het initiatief van de ‘pennenvrienden’: elke vormeling krijgt een volwassene aangeduid die tegen de drie catechesebeurten een kaartje schrijft met een getuigenis over respectievelijk 1) dienen, 2) bidden en 3) geloven. Het uitnodigingskaartje van de werkgroep Vormsel maakt het maar al te duidelijk Ga je met mij mee? De pennenvriend kan voor zijn kandidaat intussen bidden. Ten slotte is er dan de kennismaking op het vormsel zelf.

Een nieuw initiatief kondigt zich aan: waarom onze vormelingen niet eens met ons koor laten meezingen, repeteren, inzingen? Natuurlijk met liedjes waar ze dol op zijn: ritme, melodie, swingend zoals het welbekende Little light of mine, een van de liederen uit Let it shine.

Met onze twaalfjarigen komen we samen om een uurtje enthousiast te zingen op dinsdag 11 februari van 19 tot 20 uur in ons parochiaal centrum, Nedervijver. Ook andere jeugdigen zijn van harte welkom, ook van andere parochies. Catechisten, komen jullie ook?

ALLELUIA! WE BLIJVEN NOG VERDER ZINGEN

Zingen maakt je blij. Zingen maakt je vrij. Zelfs al zit je met zorgen, zingen werkt bevrijdend.

We mogen gerust stellen dat tachtig tot negentig procent van de mensen hun toon kunnen houden en dus kunnen (mee)zingen.

Wat is het allerbelangrijkste? De stap zetten. Zo geeft ons koor Pro Ecclesia op diezelfde dinsdag 11 februari van 20.15 tot 21.30 uur in ons parochiaal centrum een open zangrepetitie voor volwassenen. Een unieke kans om eens met zang en een repetitie kennis te maken. Overigens, er is geen enkele verplichting en de liederen, zowel religieus als profaan, zijn voor iedereen zeker ontvankelijk en toch de moeite waard. En na de repetitie drinken we een glaasje want je keel wordt alsmaar droger van dat zingen … Een niet te versmaden voordeel!

Nieuwsbrief 1

En weet dat wij samen bergen gaan verzetten. 

Bergen die die eeuwig leken vast te staan

Zoek zachte krachten om het te bereiken. 

Wij kunnen met ons allen, 

wij kunnen met ons allen, 

wij kunnen met ons allen het leven aan.

(uit: Kom allemaal samen)

Beste medewerker, beste sympathisant,
Met deze woorden hebben we tijdens de viering op 29 december het oude jaar hoopvol zingend uitgeleid. We mo-gen hopen dat ze ons in het nieuwe jaar bemoedigen om samen te blijven dromen en niet te kijken naar wat nu on-bereikbaar lijkt.
Bij de aanvang van 2013 zijn we enthousiast gestart met de redactie van een parochiale nieuwsbrief. Het leek ons een uitstekend medium om ons te verbinden met de vele medewerkers en met al wie bij ons komt kerken. In alle bescheidenheid mogen we fier zijn op de voorbije edities, zowel naar inhoud als naar vorm.
Bart Pieters heeft helaas laten weten dat hij zich niet langer kan engageren voor de redactie. Keer op keer goot hij met zijn vlotte pen het gesprokkelde nieuws in een tekst die de aandacht van de lezer prikkelde. We danken hem oprecht voor die meerwaarde en zijn vakmanschap.
Het is voor ons op dit ogenblik nog niet duidelijk hoe we de leemte kunnen opvullen. Daarom moeten we even een pauze inlassen maar we hopen dat we er spoedig uit geraken.
Tot schrijfs en met een hartelijke groet,
Het team: Christine, deken Geert, Hugo, pr. Marc en Muriel

K+L 4 : Muriel - acolieten

Muriel, met echtgenoot Jan. Daarachter de drie dochters, Naomi, Rune en Lily-Marie

M

Muriel, mooie, memorabele, markante mis voor je aanstelling tot teamlid op zondag 12 januari laatst om 11.15 uur.

Laten we eerst jou en je gezin voorstellen. Jijzelf deed al heel wat de voorbije twee jaar voor onze parochie en federatie. Je bent gebedsleider geworden en startte onlangs je eerste federale adventsgebedswaken, je werkt mee aan de ‘Nieuwsbrief’, je was alweer de spilfiguur voor het succesvolle ‘Sint-Maarten Zomert!’, je organiseert met anderen het ‘(H)eerlijke Ontbijt’, enz. We stellen dan telkens ook vast dat je een meesterkokkin bent. Verder gaan we niet: zoals deken Geert duidelijk maakte, bang om iets te vergeten of liever niet alles nu al vertellen.

Als we graag een foto van je voltallige gezin publiceren, dan is er ook een tweede reden: je echtgenoot, Jan De Loof, en je dochters Naomi en Rune, hebben alle drie ook al heel wat nuttig werk verricht in Sint-Maarten. Zij zijn voor jou en onze parochie een echte, blijvende en gewaardeerde steun.

U

U zijt wellekome! Ja, dat zongen we nog een goeie veertien dagen geleden. Vandaag wilden we even ‘u’zeggen maar we weten, jou kennende en afgaande op jouw schitterend geselecteerde misteksten, dat je nederig en bescheiden wenst te blijven, dat je liever niet op de voorgrond treedt. Vicaris Koen Vanhoutte, die het op prijs stelde om jou als teamlid te komen aanstellen op die zonnige dag, was zich daar ook van bewust: ‘Samen terecht even in het middelpunt staan maar zowel jij als ik zijn ons ervan bewust dat dit een momentopname is en dat het echte werk opnieuw na deze viering wacht.’

R

Rijkdom aan teksten: realistisch religieus voor deze aanstellingsviering en toch verheven.

Schitterend en doelbewust aangepast aan de eerste lezing ‘Een woord van de Heer voor zijn dienares’ en het evangelie dat wij nu eveneens zo hertalen ‘Dit is mijn geliefde dochter, in haar vind Ik vreugde.’ Jouw heel toepasselijk openingslied nodigde ons uit om met het koor en de talrijk opgekomen gelovigen te zingen ‘De vreugde voert ons naar dit huis waar ’t Woord aan ons geschiedt. God roept zijn Naam over ons uit en wekt in ons het lied’.

De nederigheid en de bescheidenheid klonken tastbaar  uit ‘Draag mij, God, in barmhartigheid, til mij op uit al mijn kleinheid. De vreugde werd dan weer een lofzang ‘Zingt van de Vader, van de Zoon en van de Geest!’

Een uiterst intense acclamatie, voor de hele geloofsgemeenschap‘Dat uw woorden in ons branden als een vuur voor hart en handen, als een licht voor ons uit’.’Onze toekomst in veilige handen.

I

Innig. Intens. Innerlijk bewogen. Een blijde intrede bij je aanstelling. Na een korte voorstelling van jou door medevoorganger, deken Geert, had je eens te meer een indringende tekst klaar waaruit ‘Voer mij naar de oase van Uw woord. Wees hier aanwezig, woord van lichtadem, licht van stilte.

Dan sluiten alle andere teamleden zich vreugdevol en fier bij jou aan. Je wordt in het team opgenomen dat jou al lang kent en waardeert. Eén woord blijft hangen: samen! We nemen slechts één strofe uit het lied ‘Als je weent, wil ik met jou wenen, met jou lachen als je lacht, vreugd’ en pijnen met jou delen, tot je weet: jij bent verwacht!’

E

Eenvoudig, eucharistisch, eensgezind, enig, bijna euforisch ‘Dat een nieuwe wereld komen zal waar brood genoeg en water stroomt voor allen.’ Tijdens die offerande bewijst je dochter Rune dat ze al heel wat verder gevorderd is met pianospelen. Aan de vleugel brengt ze ons twee sprankelende muziekstukjes. Tijdens het Onzevader klinkt herhaaldelijk onze wens ‘Maak alles nieuw.’ Het wordt dan een echt slotlied, een overduidelijke, compacte samenvatting van Muriels missie‘Mens voor de mensen zijn, herder als God, trooster voor groot en klein, zo lief als God.’ Na de intense viering was er voldoende ruimte voor heel wat hapjes bij een gesmaakte drank, ons aangebracht door het feestcomité. Dank je wel. We konden vreugdevol nieuwjaarswensen uitwisselen en ten volle nagenieten.

L

Last, but not least. Laatste viering van de zondag om 18 uur. Er zijn heel wat abonnees om het zo maar te zeggen. Daaronder gelovigen van verdere parochies. Wat was er nu nieuw? Het pas officieel aangestelde  teamlid, Muriel, had een nieuw idee: waarom ook niet eens denken aan een nieuwjaarsreceptie, een kans tot ontmoeting voor de gelovige kerkgangers van het late zondagsuur in Sint-Maarten? Een blijk van haar missie en blijde boodschap, gesteund door de andere teamleden en door andere medewerkers van onze parochie die graag die avondviering meemaken: de gezusters Roos en Veerle Herpelinck. Ze waren o zo dankbaar dat we eens samen konden praten bij een glaasje. We konden zelfs nieuwe contacten leggen.

Voor herhaling vatbaar!

Na deze lange, verrijkende en beklijvende eucharistievieringen, waren we wel moe maar hoopvol, blij verzadigd. Waarom dan niet afsluiten met een gezellig samenzijn bij een smakelijke maaltijd met het voltallige team en de partners? Zo geschiedde het.

Alleluia! Welkom, Muriel!

LATEN WE WEER VANAF A BEGINNEN

Acolieten. Onze misdienaars staan elke zondag ter beschikking om inderdaad dienaars te zijn, telkens weer, in onze parochie. We zijn hen daar bijzonder dankbaar voor!

Kunnen wij iets voor hen doen buiten de vieringen? Natuurlijk: we bewijzen onze erkentelijkheid ten volle op zaterdag 15 februari vanaf 19 uur bij een heerlijke spaghetti, in ons parochiecentrum.

Zij hunkeren naar onze terechte aandacht. Daar is maar één woord voor = komen!

K+L 3 : Driekoningen - toekomst van de parochie

NIEUWS UIT DE KINDERWOORDDIENST

De titel van de viering ‘Openbaring van de Heer’, leek voor de kinderen vrij moeilijk maar al snel hadden ze door dat het driekoningenfeest hier centraal stond.

Na een korte inleiding - met verhalen over de vakantie en de pro’s en contra’s om opnieuw te starten met de schooldag van de dag nadien - was het tijd voor het verhaal van de dag en de toelichtingen errond. Maar vooral ook: het maken van een kroon!

Driekoningen en het verhaal: Matthias kende het helemaal vanbuiten! ‘De Wijzen volgden een ster aan de hemel tot bij de pasgeboren Jezus. Ze vertrokken nadien uit Betlehem om aan de wereld het blijde nieuws van de geboorte van Christus te melden.’ Alles werd haarfijn uit de doeken gedaan. Er werd zelfs nagedacht over wat de kinderen zelf zouden geven aan Jezus! De Wijzen heetten: Balthazar, Melchior en Caspar. Balthazar, met gele huidskleur, vertegenwoordigde Azië en bracht mirre mee. Caspar, de jongste, had een zwarte huidskleur, vertegenwoordigde Afrika en bracht wierook mee. De oudste, Melchior, had een blanke huid en vertegenwoordigde in die tijd Europa. Hij bracht goud mee.

Wist er iemand dat wierook  (‘wie’ + ‘rook’  is nog het beste te verstaan als Oudnederlands en komt van  (ge)wij(de) rook; wij, West-Vlamingen, weten wel dat de huidige ‘ij’ lang geleden als ‘ie’ werd uitgesproken!) afkomstig is van hars van de wierookboom, en mirre het hars is van de mirreboom dat vroeger gebruikt werd voor het balsemen en nu ook nog voorkomt in tandpasta en mondwater? De kinderen luisterden tijdens het maken van hun kroon, naar het verhaal van Mathis. Jasper en Arne: die gingen door weer en wind sterrenzingen. Maar eerst wilden ze met de opbrengst een reservevoetbal kopen! Hoe mooi: ze bedachten zich en stuurden uiteindelijk het geld naar een ontwikkelingsproject in Syrië! Prachtig! Proficiat!

Bij de quiz waren de jongens uitermate sterk. Wat een kennis! De meisjes werkten ondertussen rustig hun kroon af. De tijd was zo om. Koster Filip kwam ons alweer te vroeg roepen om ons opnieuw bij de geloofsgemeenschap te voegen.

(Met dank aan Isabelle V. voor dit waardevolle verslag.)

DE TOEKOMST VAN ONZE PAROCHIE(S) (SLOT)

Laten we het nog een laatste keer – voorlopig althans – hebben over de analyse van Kurt Ostyn. Deze marketingadviseur kreeg als opdracht de verslagen van onze werkgroepen om te vormen naar bruikbare richtlijnen voor een gezamenlijke toekomst met de parochies van onze federatie maar ook daarbuiten.

We kunnen natuurlijk niet alle conclusies hier breedvoerig weergeven. Hier volgen compacte richtlijnen:

- onderlinge verbondenheid

- de organisatie van de kerk mag niet belangrijker worden dan het organisme

- probleem: het conflict tussen de oude, statische organisatie, en de voortdurend in beweging zijnde organismen

- moraal: we mogen een organisatie (kerk) niet langer zien als een Eiffeltoren maar als een Atomium

- wij hebben een droom: dat de terechte kern van ons geloof mag verder leven. God heeft ook een droom met ons. Uw Koninkrijk kome, bidden wij

- laten we die droom bepalen en waarmaken

- zo veel mogelijk mensen moeten over die centrale droom bevraagd worden

- wil ook jij aan die verder te bepalen droom meebouwen?

- kerk mag niet zoals in de laatste eeuwen te veel Petrus zijn maar echt meer Jezus!

Tot welke uitvoerende groep behoor jij: doener, verteller of bouwer op de achtergrond?

Wij hebben iedereen nodig om onze droom te verwezenlijken.