MARIA IN HET BEGIJNHOF
De Vrienden van het
Begijnhof nodigden ons koor Pro Ecclesia uit om op zaterdag 24 mei om 16 uur
Marialiederen te komen zingen in de Mattheuskapel. Het tradionele Mariaconcertje
kreeg de passende titel: Laudes Mariae
en werd o.l.v. dirigent Carlos Vandorpe met zo’n dertig zangers uitgevoerd. Aan
het heel oude orgel: onze talentrijke, eigen organist van Sint-Maarten, Dirk Blockeel.
Tegen dat het uur
van aanvangen eraan kwam, zat de kapel vol met nieuwsgierige, aandachtige
toehoorders. Een primeur weerklonk bij het derde lied: Bogorodtsje Djevo uit de Mariavespers opus 37,6 van Rachmaninov. De originele tekst begint met Virgo Dei Mater. Vierstemmig, sereen,
heel zacht. Je moet er wel een lange adem voor hebben want het moet echt traag
gezongen worden. En je moet best wel met een behoorlijk aantal zangers zijn
voor de vier verschillende stemmen. Proficiat, beste koorzangers, het was
bijzonder mooi. Er waren nog uitblinkers zoals Ave maris stella van Lajos
Bárdos en Stabat Mater van Zoltan Kodaly.
Een heel oude tekst O Koningin vol heerlijkheid van Nikolaus
Herman werd een tijdje geleden door begeleider Dirk voor vier stemmen gezet
op een echt unieke wijze. Trouwens, Dirk Blockeel bracht ook nog eens passende
poëzie van op het doksaaltje. Een tekst van Huub Oosterhuis Schoot die niemand draagt, minder bekend misschien, was door Mark Joly zó voor
twee stemmen uitgewerkt dat de vrouwenstemmen moesten aansluiten bij de
mannenstemmen en omgekeerd, als een gezongen dialoog. De Kortrijkse componist,
Daniel Demeersseman, mocht met zijn Wees
gegroet niet ontbreken.
Er zijn heel wat
prachtige Marialiederen met beklijvende teksten zoals Maria, poort van Gods genade,
met een tweestemmige zetting door de al genoemde Mark Joly. Na het optreden
was de ‘stemming’ algemeen: prachtig, een mooi koor, we hebben ervan genoten.
De Vrienden van het Begijnhof met als voorzitter, Wim Vandamme, nodigden ons
nog uit op een glaasje. Zelf zijn we hen uiterst dankbaar dat we de kans kregen
om zovele mooie liederen in deze Mariamaand te hebben kunnen brengen! Iedereen
ging met een behaaglijk gevoel naar huis. Zalig!
ZIEKENZALVING ALS STEUN, ALS CHRISTELIJKE BEMOEDIGING
Nog veel te veel
wordt de ziekenzalving ten onrechte beschouwd als de enige vorm van het
vroegere Heilig Oliesel. Dat laatste was inderdaad bedoeld als het sacrament
net voor de nakende dood. Intussen is ook – God zij dank – een andere vorm
ontstaan: die van de christelijke steun bij het lange ziek-zijn of bij de hoge
ouderdom.
Het volgende
fragment uit Honderd bloemen moge wat
verduidelijking brengen
Hij werd voor ons een bron van leven,
drinkbaar, breekbaar voor vriend en vreemde;
voor wie gezond heet en voor wie ziek is aan
dit leven.
Die honderdvoudig werd wat bloemen zijn:
Hij zaaide niet, Hij maaide niet en spaarde
niets voor zich alleen
maar was te vinden, dag in dag uit, bij
kleine mensen,
broos en kwetsbaar, en zorgde wel dat Hij het
geknakte riet niet breken zou
en werd een wonder van kracht en
vindingrijkheid
voor al wie leven op kleine voeten, brekebenen.
Ziekenzalving als
tussentijdse, christelijke troost en steun. God zij dank!
Vraag
erom – als je dat echt wilt – op donderdag 5 juni om 14.30 uur in de
Sint-Maartenskerk.: