K+L 13: HET LAM GODS

K+L 13: HET LAM GODS

 

Het schilderij

Wie kent er niet dat beroemde schilderij uit de 15de eeuw van de gebroeders Van Eyck? Het gaat trouwens om meer dan één schilderij: een polyptiek. We kunnen ons niet meer voorstellen dat er zulke fantastische kunstschilders hebben bestaan die er de nodige tijd en het nodige geduld voor overhadden om o.a. Bijbeltaferelen zo minutieus, zo perfect weer te geven. Maar kijk dan eens naar het lam: een straal bloed stroomt uit de keel in een kelk. Als we de volledige polyptiek bewonderen, dan wijst alles erop dat de beroemde, professionele kunstschilders zich op de Bijbel baseerden.

 

Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld, ontferm u over ons

Als gelovige kerkgangers kennen we dit Agnus Dei heel goed. Maar … vanwaar komt nu dat beeld van dat Lam? Dat was een van de vragen die we in de laatste Bijbellezing van het boek Openbaring (Apocalyps) beantwoord wilden zien. Wie is dat Lam?

In Op 5 is er maar één waardig om de zeven zegels van 'het (levens)boek' te verbreken en alzo het boek te openen: de leeuw van Juda, die een lam blijkt te zijn. Het lam heeft te lijden gehad, maar heeft uiteindelijk de dood overwonnen. Met unieke beelden uit die tijd wordt verwezen naar de verrezen Heer, naar het bloed van het lam.

 

Op 6: er worden zegels verbroken

Bij het breken van de 4 eerste zegels verschijnt de breekbaarheid en de broosheid van de mens. Hij wordt overspoeld door ziekte, pijn en wangedrag. Het derde zegel verwijst naar de economische uitbuiting van de arme. (lees ook Amos 5,11/ 8,5). Bij het vierde zegel probeert de Dood macht te krijgen, maar slaagt hierin slechts voor een vierde deel.

Bij het vijfde zegel hoor je een belangrijke vraag, die eigenlijk ook onze vraag is: God, wanneer grijp je eens in en vernietig je de (mijn) vijand? IS? Oorlogen? Dictators?

Bij het zesde zegel wordt de broosheid van de mens nog eens onderstreept.

Het hoofdstuk eindigt onverwacht met de toorn van het lam, de toorn van God. Ook dit is, samen met de voorgaande vraag, een uiting van de verwachting van de mens (van de auteur) tegenover God om te laten aanvoelen dat God geen onverschillige God is. Hij kan het kwaad en de pijn van de mens niet goedkeuren, Hij walgt ervan en maakt zich kwaad.

 

De spanning loopt op: wanneer nu eindelijk het laatste zegel?

We moeten wachten tot Op 8 waarin het zevende zegel verbroken en het boek geopend wordt. En wat blijkt nu. in één vers is alles gezegd. Het gaat om de stilte. Welke stilte? De stilte van de verwondering om de nieuwe wereld, het herwonnen paradijs, waar geen traan en geen verdriet meer is … Maar het duurt slechts een halve tijd. De volle tijd is nog niet aangebroken.

We kennen toch: Zie, Ik maak alles nieuw, een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

 

Maar onze vraag blijft: waar komt dat beeld van het Lam vandaan?

In  het N.T. zijn er ongeveer 350 verwijzingen naar het absoluut niet te onderschatten, waardevolle, onmisbare O.T., de inspiratiebron voor het N.T. De oorsprong van het lam moeten we dus zoeken in het O.T. Daarom trekken we nu naar het boek Exodus, hoofdstuk 12: het lam dat gemeenschap sticht. Het bloed van het lam brengt bevrijding en leven. De dood gaat eraan voorbij. Bloed strijken aan de dorpel betekent als gemeenschap: op weg gaan met de Heer. Wie kiest voor de farao (geen bloed aan de dorpels) ondervindt slavernij en dood. Farao staat hier symbool voor machtsontplooiing, onderdrukking. Heel het hoofdstuk verwijst naar het feest van Pesach (Pasen), wat betekent: God zal voorbijgaan. Het ritueel van het bloed aan de dorpel is een oud herdersritueel bij het begin van de lente, waar het eerste lam werd geofferd aan de goden.

 

Nu begrijpen we het N.T.: Jezus is het Lam

Ook Jezus vierde Pesach. In het Johannesevangelie trekt Jezus driemaal naar Jeruzalem om er Pesach te vieren. In hetzelfde evangelie sterft Jezus op de voorbereidingsdag van Pesach.

(Joh 19,14;31) Hiermee wil Joh aanduiden dat Jezus het enige paaslam is. Zoals ook Paulus aan de christenen van Korinte wil duidelijk maken: Jezus is het paaslam, voor ons gestorven. Verder doordenken betekent dit: Jezus is het lam van God dat bevrijding brengt, dat leven geeft. Zo kunnen we een parallel trekken met het verhaal uit Exodus.

 

Meteen is de cirkel rond.

We zijn vertrokken vanuit het boek Openbaring, waar het lam centraal staat.

In Op 5,12-13 lezen we immers: Het lam dat geslacht is, komt alle macht, rijkdom en wijsheid toe en alle kracht, eer, lof en dank. Het lam van het boek Openbaring brengt ons naar het lam van Ex, dat bevrijding en leven brengt. Het bevrijdende lam van God krijgt zijn volheid in Jezus van Nazaret. Zijn trouw tot in de dood toe, zijn levensoffer, werd bevestigd door God in de verrijzenis. Zo trekt hij nu als verrezen Heer met mensen op weg naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar pijn en tranen niet meer bestaan Dit is de apotheose van het boek Openbaring, hoofdstukken 21 en 22.

Deze hoofdstukken lezen we in de laatste lezing van dit werkjaar op donderdag 28 mei.

Iedereen is van harte welkom. Je hoeft absoluut geen theologische studies daarvoor gedaan te hebben. Ben je gelovig en wil je de Bijbel echt leren begrijpen?

Met dank aan Bijbelleider Roger voor deze samenvatting, die echter nooit helemaal de rijkdom van een Bijbellezing kan weergeven.

 

 

OP DE AGENDA

Paasmaandag 6 april in de kapel van het begijnhof om 16 uur: de jaarlijkse herdenkingsmis van zr. Marcella Pattyn en al de Kortrijkse begijnen wordt vocaal ondersteund door het kerkkoor Pro Ecclesia met als voorganger deken Geert. Iedereen is van harte welkom.

 

 

 

 

 

K+L 12 : vasten in kinderwoorrdienst - scheppingsweekdn vormelingen+acolieten

DE VEERTIGDAGENTIJD VANUIT DE KINDERWOORDDIENST

Het begon allemaal die woensdagavond met het rond de tafel zitten van de werkgroep Kinderliturgie, eind januari bij priester Marc. We baseerden ons op het werkboek van Broederlijk Delen en op enkele raadgevingen van Chantal Leterme. Op die manier vonden we snel de rode draad: de regenboog zou het middelpunt van onze vastentijd worden. De uitnodiging die Naomi maakte en die in de scholen verdeeld werd, loog er dan ook niet om: “wil je de kleuren van de regenboog ontdekken, kom dan tijdens de vasten naar de speciale kinderwoorddiensten.”

Ieder van ons heeft het wel al eens meegemaakt tijdens een wandeling of onderweg in de auto: opeens verschijnt die schitterende regenboog intens vol met heldere kleuren, van begin tot einde zichtbaar. We genieten er altijd intens van en we blijven er verwonderd naar kijken. Een regenboog is een combinatie van een schijnende zon met tegelijkertijd nog regen. De zon schijnt doorheen de druppels en geeft er de kleuren van weer. Vandaar dat de regenboog recht tegenover de zon staat  met dezelfde gebogen vorm. We staan er altijd in en onder. Niemand staat erbuiten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat door de geschiedenis heen de regenboog het teken werd van het verbond van God met de mensen.

Elke week krijgt een kleur tijdens de kinderwoorddienst een speciale aandacht. De tekening van de regenboog wordt ingekleurd en met behulp van water en ecoline proberen we hem na te bootsen. De eerste week kwam de blauwe kleur (staande blijven in de vloedgolf) naar voren, dan volgde de groene kleur (vertrouwen), de paarse (woede van Jezus) en binnenkort volgen nog oranje (zonlicht), geel (vruchtbaar) en rood (intocht). Op die manier gaan we stap voor stap naar Pasen toe. We eindigen ook altijd met een of twee gebedjes. De nu volgende kwamen in de 3e week aan bod:

Goede God
Met ruzie en jaloezie bouwen we niet mee aan een wereld waar het goed is om te wonen.
Geef ons een duwtje in de rug om het goede in elke mens te zien.
Zo kunnen we aan vrede werken onder de mensen en overal in de wereld.

Dag God
Als ik het even stil maak en nadenk, besef ik dat ik heel wat kansen krijg om mensen te helpen.
Lieve God, neem me bij de hand en geef me een duwtje in de rug als ik de kansen om vrede te brengen niet zie.

 

SCHEPPINGSWEEKEND MET DE ACOLIETEN IN BRUGGE (13 – 14 MAART)

Vrijdagavond was het verzamelen geblazen aan de Houtmarkt. Bereidwillige ouders voerden de vormelingen naar de Chiro-jeugdherberg de Karmel in Brugge, waar pr.Marc (medestichter van de Karmel), Naomi en de acolieten ons opwachtten voor een weekend rond de schepping.
Na een flink avondmaal volgde een bosspel op het domein dat in 3 landen opgedeeld was. In een bezinnend moment luisterden we naar een eerste scheppingsverhaal. De vormelingen toonden dat ze zich al als volwassenen konden gedragen: bedtijd tussen 22 en 23 uur. Een na een of in groepjes trokken ze tegen 23 uur naar bed voor een kalme nacht.

Zaterdagmorgen startte met een morgengymnastiek in pyjama, waarbij alle zintuigen aan bod kwamen. De catechisten kwamen erbij voor het ontbijt in het 'kasteel'.

Daarna vertrokken de acolieten naar Brugge voor een zoektocht; de vormelingen en catechisten wandelden zich warm met kilo's klei en gerei onder een stralende lentezon naar het Bijbelhuis in Zevenkerken (aan de overkant van de E40).

Daar kregen we een korte, boeiende rondleiding van een enthousiaste pater (85 jaar, maar als ex-leraar en KSA-proost jong van hart en geest). Dan ging het op zoektocht in de prachtige tentoonstelling. Naast veel andere ontdekkkingen waren de Mozes-Amos-David-beelden en het Scheppingsschilderij (van een vriend van pr.Marc) de hoogtepunten.

groepsfoto

Daarna gingen de vormelingen, na wat raad van Rika, aan het boetseren en scheppen: Adam en Eva, konijntjes, een mooie bloem, een rotstuin,... Dat kun je sindsdien in de vormselcatechesekast in de linkerbeuk van de kerk bewonderen

Terug in de Karmel wachtten ons: soep-met-balletjes, lekkere vol-au-vent met frietjes en yoghurt. In Tillegembos werden de vormelingen en acolieten per twee aan de voeten vastgebonden: een Adam en een Eva (er waren meer meisjes dan jongens, dus konden enkele meisjes ook Adam zijn). Op die manier moesten ze de catechisten vinden die hen een opdracht gaven en het winnend kaartje kleurden. De Eva's wonnen met 13-10 van de Adams! Dit kwam pr.Marc goed uit, want na het vieruurtje sloot hij af met een verhaal over de schepping van de (super)vrouw.

Bedankt:

Naomi en pr.Marc die dit weekend met de acolieten organiseerden
Ouders, opvoeders en catechisten die er altijd voor ons zijn
God, voor de schepping en het leven!

Een volledig verslag vind je op http://www.sintmaartenkortrijk.be/vormcat/karmel15.htm

                                                                                                                                                           GEDOOPT

Finn Vermeersch, zoontje van Christoph en van Justine Vergote, Heestert.

 

OP DE AGENDA

Vrijdag 27 maart om 19 uur in O.L.V.: federale biechtviering.

Zondag 29 maart: Via Crucis (Kruisweg) van Kurt Bikkembergs. Vrije bijdrage.

K+L 11: Boeta-Oosterhuis-Kuijken Jaïrus-pelgrim geloven

VZW BOETA MET HAYDN - OOSTERHUIS – KUIJKEN

In onze mooie, ruime en door het natuurlijke licht maximaal begenadigde kerk mochten we op vrijdag 6 maart intens genieten van een benefietconcert uitgaande van de vzw Boeta. Even wat uitleg. Het gaat om een jonge vereniging die opgericht werd om de uitzichtloze toekomstsituatie te verbeteren van de kleurlingenjongeren in de arme, zwarte woonwijk (township) met name Ocean View nabij Kaapstad (Zuid-Afrika) via onderwijsbeurzen, school- en studieondersteuning en vrijetijdsinitiatieven. De voorzitter ervan is de ons bekende jonge priester Pieter Delanoy met ook in het bestuur de ons eveneens bekende Jules Supply.

Na een vanzelfsprekende duiding over de vereniging en het doel ervan door voorzitter Pieter, kwam

dichter-theoloog Huub Oosterhuis aan het woord met een passionele, compacte, woordenrijke creatie van de laatste dagen van Jezus. Want het thema beoogde: De zeven kruiswoorden, kort voor: Die sieben letzten Worte unsers Erlösers, op muziek van Haydn.

Voor die intense, prachtige uitvoering zorgde het Kuijkenstrijkkwartet. We beleefden sublieme en gelukkig lang genoeg durende, rijke muzikale momenten. Hoe schitterend! Een strijkkwartet dat onze ziel op een topniveau van de inhoud liet genieten. De echtgenote van Sigiswald Kuijken, Marleen, gaf ons bijwijlen een steuntje met een verduidelijkende passage uit het ons bekende lijdensverhaal.

Het Kuijkenstrijkkwartet of met andere woorden, het wereldberoemde La Petite Bande, had niets van zijn glans en uitstraling verloren. Klasse! Proficiat!

Kon je toch nog indommelen? Beslist niet. Ook de sterk afwisselende klankschakeringen van Haydn hielpen daartoe: zachte weergave van de strijkers wisselde voldoende af met duidelijk sterke contrasten. Oei! Was het al voorbij? Neen, er volgde nog een vloeiend vervolg in het nabijgelegen parochiaal centrum. Er was namelijk - en gelukkig - gezorgd voor een gezellige nababbel met gratis westmalle tripel of dubbel, dus blond of bruin. Daar werd, ook door mij - wie ben ik? - dankbaar gebruik van gemaakt. Het bleef genieten als naklank van de intense woorden van Huub Oosterhuis en de klankrijke, professionele, indringende strijkmuziek. Hemelse momenten!

Wil je meer weten over vzw Boeta of steunen: www.boeta.be en info@boeta.be en 056 22 18 78

 

JAÏRUS OP PELGRIMSTOCHT

 

Wat overduidelijk overeind blijft als een facet en dikwijls ook als uitdaging van het geloof, dat zijn de bedevaarten naar zovele oorden. Heel bekend is Santiago de Compostela. Jaïrus had het echtpaar De Marez op woensdagnamiddag 11 maart in het parochiaal centrum uitgenodigd om hun ervaringen met tekst en beeld te verwoorden. Ze hebben al heel wat pelgrimstochten al stappend meegemaakt. En meer dan één keer Compostela. Maar o.a. ook Rome.

Uiterst concreet en boeiend vertelden Paul en Hilda over vooral die langste tocht. Ze toonden realistische, eigen foto's met prachtige, unieke beelden van kerken, kathedralen en gebouwen maar dan ook weer van lange, oneindig en ondoenbaar lijkende vlakke, kilometerslange wegen, soms vlak en op den duur wat saai en zelfs modderig. Maar ook heel wat klimmen in de hoge bergen. Uitnodigende, zonnige wegen wisselden af met sombere weersmomenten, gietende regen, onweer en op die lange wegen in de velden of in de vrije natuur heb je geen schuiloord. Vergeet de luxe en geborgenheid, de warme douche van thuis. En als je een dak boven je hoofd hebt voor de nacht, dan klaag je zeker niet al gaat het wel eens om primitieve sanitaire slaapplaatsen.

Alleen maar duidelijk maken dat het niet altijd even gemakkelijk is. En er zijn speciale momenten als je ook andere pelgrims ontmoet of als je overnacht bij gastvrije,vriendelijke, eenvoudige mensen of als je luistert naar iemands levensverhaal. Wat je vooral moet leren: alles loslaten. Kun je dat niet de eerste dag, oké, neem dan je tijd maar doe het in alle geval. Stel je open voor het onbekende: kome wat komt!

En dan le moment suprême: je ziet de kathedraal van Compostela liggen, je einddoel. Ontroerend! Oef, we zijn er! Wat een uitdaging maar ook wat een vreugde, een voldoening. Iets om nooit meer te vergeten. De vrucht van een lange, boeiende bedevaartstocht. Gewoon ook er rekening mee houden dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is. Uiteindelijk is het voor herhaling vatbaar.

Tijd voor koffie of thee en cake en wat versnaperingen. Er is ook heel wat te vertellen, niet alleen over de bedevaart. Dat maakt onze maartontmoeting zo belangrijk: een thema, een zingeving maar ook de kans tot gezellig samenzijn, mekaar zien en eens goed kunnen babbelen. De zaal werd al in de voormiddag klaargezet: versierde tafels met paaslelies en wat groen, kleurrijke onderleggers, ...

Dankzij heel wat vlijtige handen: Trees, Erna, Dora, Cecil. Dan waren er ook nog de helpers voor de koffie en voor de afwas en het opruimen. En niet te vergeten: mensen zoals Lucien die voor het vervoer zorgen. En zo werd het een fijne, verrijkende namiddag. Dank je wel! We hebben ervan genoten.

 

DERDE CATECHESETHEMA MET VORMELINGEN, OUDERS, CATECHISTEN

 

Op zondag 8 maart kwamen ze vóór de eucharistie van 11.15 uur in het parochiaal centrum samen om het thema 'geloven' uit te diepen. Ook de pennenvrienden hadden intussen hun 'geloof'' uit de doeken gedaan, vooral via mail. En zo wordt het altijd een wisselwerking tussen de jonge kandidaat-vormelingen, ouders en catechisten met ook nog eens wat de pennenvrienden lieten weten als getuigenis over hun geloof. Tijdens hun vorming krijgt elke vormeling de kans om eens 'acoliet' te zijn. Dat kan later leiden tot een permanente invulling. Op deze zondag waren er niet minder dan vier 'stagiair-acolieten'.

 

NB3 Koffiestop - boer Marco - muzikale meditaties - vrijwilligers

Jaargang 3, nummer 3          07.03.2015
Nieuwsbrief
Sint-Maartensparochie Kortrijk

Veertigdagentijd
biddend, vastend, en delend op weg gaan naar Pasen

Reflecties op onze koffiestop op vrijdag 27 februari

Onze derde koffiestop zit erop. De zon was van de partij, een vleugje muziek gaf sfeer, onze medewerkers stonden op post. Met dank aan allen die een bijdrage hebben geleverd: de koffiemakers, de koekjesbakkers, de durvers die de mensen aanspraken, de koffiebedelers, de muzikanten, de fotograaf, de mensen van de logistiek. Ze waren als gist in de deeg voor onze koffiestop.
Het resultaat mag er zijn: 180 kopjes koffie en € 498,02 opbrengst! We hebben een honderdtal origami’s uitgedeeld. De bedoeling ervan was op een speelse manier een aanzet te geven om spaarzaam te zijn met water. En misschien hebben we de mensen even doen kijken over de muren van hun eigen wereld. En toch … Veel spontane bezoekers van ons koffiestandje waren er niet. Onze wervers hadden moed en overtuigingskracht nodig om mensen halt te doen houden. Velen probeerden via een kleine omweg ons te vermijden.
Zijn we met deze actie roepers in de woestijn? Zijn de moeilijkheden van Marco en zijn gemeenschap voor de mensen hier een ver-van-hun-bed- show? Is er een overaanbod aan goede doelen waarvoor we mensen aanspreken in het winkelcentrum en elders? Moeten we uitkijken naar andere, nieuwe initiatieven? Vragen waarover we met onze medewerkers ernstig zullen nadenken. U hoort nog van ons.


Boer Marco kwam een beetje dichter bij ons bed
 Op maandagavond 23 februari organiseerde de dekenale werkgroep Broederlijk Delen de jaarlijkse infoavond voor de stadsparochies van de dekenij. Alles ging door in het parochiaal centrum van Sint-Elisabeth, in de Beekstraat. De 25 aanwezigen werden verwelkomd met typische muziek uit de Andes. Bij iedereen werd een typisch Peruviaans gebreid poppetje opgespeld. We werden verwelkomd om met de promofilm van Broederlijk Delen in de levenssituatie van Marco te stappen: een beklijvend beeld van de botsing tussen de traditionele landbouw en de nieuwe, agressieve mijnexploitatie. Daar in Peru is de wetgeving helemaal niet gericht op het beschermen van de toekomst van de landbouwers en hun gemeenschappen. Integendeel, het gaat om de harde valuta die de ontginning van allerhande mineralen opbrengt. Milieuvervuiling, ontwrichting van het sociale weefsel, verpaupering van de bevolking … allemaal symptomen van de ziekte genaamd ‘kapitalisme’. Na de beelden getuigde Lieselot Hemeryck: zij was vorige zomer op inleefverblijf getrokken naar de streek waar boer Marco woont. Haar woorden waren zo mogelijk nog indringender: een getuigenis uit de eerste hand. Aan het einde van de avond werd het thema ‘milieuvervuiling’ en ‘waterbezoedeling’ heel dicht naar ons leven toegetrokken. Of wij enig idee hadden hoeveel water nodig is om een laptop te maken, of een smartphone, of een …? Neen dus. En meteen werden we opgeroepen om bewuster om te gaan met water, ook hier in ons regenlandje. Om bewuster de vasten te beleven en kritisch te kijken naar consumptie en leef- en eetgewoontes. Een glaasje wereldwinkelwijn en wat hapjes werden geserveerd; tijd voor een babbel. Een sterke avond. Eén die motiveert om kritisch te kijken naar ons leven, naar wat we ‘normaal’ vinden en om meer solidair te

Muzikale meditaties tijdens de vasten, momenten van verstilling
Over wat reeds voorbij is en wat nog komt

Het meditatief muzikaal moment op de eerste vastenzondag kon rekenen op de aanwezigheid van een vijftigtal aandachtige luisteraars die, te zien aan het applaus en de gewaardeerde vrije bijdrage, het gebeuren enorm wisten te appreciëren.

De Kortrijkse tenor en cantor Roel Vansevenant kreeg hierbij gezelschap van de in Letland geboren dames Ilze Bertrand (klavecimbel) en Anita Romanova (barokviool). Een concert gewijd aan uitsluitend muziek uit de 17de eeuw met persoonlijkheden als Froberger en Frescobaldi is vrij uniek. De geslaagde combinatie van klavecimbel solo, klavecimbel en viool (een mooie sonate van Uccellini), en zang begeleid door continuo (o.a. een naar de Goede Week verwijzende lamentatio van Rosenmüller) zorgde voor een sluitend geheel. De intimiteit van de gezellig verwarmde winterkapel paste perfect bij de besloten sfeer.

Uitkijken wordt het nu naar het wellicht iets feestelijker muzikale moment met halfvasten, zondag 15 maart om 16.30 u. Chris Duprel en Dirk Blockeel staan in voor een niet-alledaags concert met muziek voor twee klavecimbels. De klanken van barokmeesters als Bach, Krebs en Telemann zullen dan de bidkapel vervullen.

We bevelen een vrije bijdrage aan.


Een bloempje voor de 200 vrijwilligers van Sint-Maarten

 BESTE VERGEET-ME-NIETJES





 
DANK JULLIE WEL!

Oprecht,

met de lieve woorden van iemand

die wel weet

over wie ze het heeft …

Het vergeet-me-nietje is zo alomtegenwoordig dat we het niet langer opmerken. Je raakt immers gewoon aan de dingen die ‘alledaags’ lijken te zijn. Dat lot ondergaan onze vrijwilligers ook nog te vaak. We zijn hen zo gewoon dat we hen als vanzelfsprekend beschouwen. Want ze zijn er altijd. Overal. Je kan op hen rekenen. Zij nemen die taak wel op. Ze staan alweer klaar; ook al regent het, staan ze in de verzengende hitte of te rillen van de koude. Dat is vastberadenheid. Vrijwilligers hebben dat nu eenmaal in zich, omdat ze overtuigd zijn van waar ze mee bezig zijn. Gepassioneerd.

In deze Week willen we ook, samen met en voor jou, opperbeste vrijwilliger, aandacht en erkenning vragen voor wat jullie presteren. De zaadjes van vergeet-me-nietjes vragen de juiste cocktailaarde, licht, lucht en water om te kunnen groeien. Vrijwilligers, onze Vergeet-Ze-Nietjes, gedijen het best in een vrijwilligersvriendelijk klimaat, dat de vrijwilligers ruimte laat om initiatief te nemen zonder te veel betutteling, zonder te veel regeltjes, en kans geeft hun talenten te ontplooien. Want we hebben er met z’n allen belang bij dat dit bijzondere heilzame vrijwilligersvirus zich in alle richtingen kan verspreiden.

Ik wens je een fijne Week van de Vrijwilliger toe.

Geniet ervan.

Dank dat jij blijft vrijwilligen.


Eva Hambach, Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk



Zondag 15 maart: Drie goede redenen om richting Sint-Maarten te trekken

(h)eerlijk ontbijt: vanaf 8.45 tot 10.45 u. in het Parochiaal Centrum van Sint-Maarten, in samenwerking met de federatie en Oxfam-Wereldwinkel. Inschrijven is niet nodig. €8 voor de volwassenen en €5 voor de -12-jarigen.


11.15 u.: Instapviering met de jongens en meisjes die op zaterdag 9 mei hun eerste communie doen.


16.30 u.: ‘A due cembali ‘ ( twee klavecimbels ) met Dirk Blockeel en Chris Duprel.

Palmzondag 29 maart

11.15 u.: Wijding en uitdeling van de palmtakken. De aanwezige kinderen openen de viering met een feestelijke stoet.


16.30 u.: Via Crucis van en door Dirk Bikkembergs, Inge Feyen en Katelijne Jordens. Recitant: Jos Stroobants. Vrije bijdrage. Achteraf praatcafé aan de bar van het Parochiaal Centrum.

www.sintmaartenkortrijk.be/ stmaarten@skynet.be/

0473 37 79 92



Reservaties lokalen parochiaal centrum Sint-Maarten, ook voor alle groepen: pcsintmaarten@gmail.com of - indien dringend - 0494 58 40 86