K+L 18 : Eerste communie - muziek

 

Bovenste rij van links naar rechts:Louis Henry, Léonie Verhamme, Maxime Coucke, Hasmik Mkhitaryan, Nina Stragier, Tristan Sabbe, Remy Le Roi, Emile Vermeulen, Winter Seynaeve, Arthur Byttebier, Bavo Baert, Ibe Vandewoude, Léon Ballegeer, Justine Verraes, Margaux Desplenter,Alexander Rivera Avila, Alexx Taveirne, Gitta D’Hooghe, Constantijn Leire, Victor Vanhuysse, Seppe Lefebvre, Milan De Koker, Tibe Busquart.Onderste rij van links naar rechts:Pierro Schumann, Gust Demeulenaere, Elias Amandels, Jurre Deschamps, Onah Degain, Annabel Decramer, Matthew Ide, Belanna Cleenewerck, Anaïs Coucke, Jordy Devos, Emma Depraetere, Remy Masselus, Eric De Kerpel

EERSTECOMMUNICANTEN MET DE REIS VAN HUN LEVEN

De kinderen van het eerste leerjaar van basisschool St.-Paulus uit Kortrijk vieren op zaterdag 9 mei hun eerste communie in het thema ‘De reis van mijn leven’. Dit gebeurt in de St.-Maartenskerk in Kortrijk om 10 u. In de klas is de voorbereiding alvast gestart. Liedjes worden aangeleerd, tekstjes worden uit het hoofd geleerd en knutselwerkjes worden afgewerkt. 36 kinderen kunnen al bijna niet meer wachten om hun eerste communie te doen. Hoe verwoorden zij hun verlangen?

Ik denk dat het leuk zal zijn! (Léon)

Ik hoop dat God ons ziet en heel goed voor ons zal zorgen. (Onah)

Voor de mis begint zullen de klokken ‘blij’ luiden. (Maxime)

Hopelijk krijg ik veel pakjes. (Elias)

Ik verlang er al erg naar. (Anaïs)

Jezus mag voor altijd met mij meestappen. (Pierro)

Het wordt een speciale dag. In de kerk kan ik naar alles kijken. Het altaar vind ik het leukst. (Winter)

Ik verlang ernaar om mijn communie te doen. Dan mogen we liedjes zingen. (Margaux)

Als ik in de kerk ben, dan denk ik aan de mensen die dood zijn. Ik verlang naar mijn eerste communie want dan krijg ik cadeautjes. (Nina)

Iedereen is welkom! Als je graag een foto komt maken, dat kan om 9.30 uur in het begijnhof van Kortrijk.

Meester Hedwig en meester Cedric 

DE HEILZAME WERKING VAN MUZIEK

Je herinnert je wellicht nog het begin van de campagne, ook op de televisie, waarin het zingen van liederen of het beoefenen van muziek op instrumenten als een heilzame werking bij dementerenden werd gepromoot. Wij wisten al dat muziek de zeden verzacht. Een pracht van een voorbeeld van de heel ver gaande positieve invloed van muziek, aangemoedigd en begeleid door een muziektherapeute, was ons oud-koorlid Antoon (Antoine) Vanden Bulcke, op 87-jarige leeftijd in Kontich overleden in een woon-zorgcentrum. Antoon woonde met zijn vrouw Monique tot vóór 9 jaar in de Gillonlaan in Kortrijk. Op een bepaald ogenblik vertoonden zich stilaan tekenen van alzheimer zodat hij zelfs in een rolwagen belandde en Monique voor een serieuze beslissing stond: naar een woon-zorgcentrum in Kontich, dicht bij de kinderen. De muziektherapeute, Hanne, begeleidde Antoon daar naar de piano en onmiddellijk zette hij zijn voet op de pedaal en begon hij prachtige muziek te brengen. Zonder enige partituur! Antoon had altijd al een heel fijn muzikaal gehoor, ook tijdens onze koorrepetities en de uitvoeringen. En na de repetitie kon je hem altijd moeiteloos horen tokkelen op de piano. Hij hoorde iets en kon het direct aan de piano weergeven. Een uitzonderlijk talent, een unieke gave.

En wat was nu het wonder? Ja, Antoon werd heel wat beter, kon zich zelfs met een rollator verplaatsen en zijn geest bleef helder tot op het einde van zijn leven, dus negen jaar lang, tot april van dit jaar. Een ongelooflijk resultaat. Hij werd het voorbeeld, zowel op televisie gebracht als in de kranten, van de onverwachte, heilzame werking van muziek bij senioren, niet het minst bij alzheimerpatiënten. Aan Antoon behouden wij een dankbare herinnering van meer dan vijftig jaren trouw lidmaatschap in ons kerkkoor Pro Ecclesia. Moge hij nu verder ‘hemelse’ muziek brengen in die stad boven de wolken, bij zijn Schepper waarin hij steevast geloofde.

 

WIJZIGING LOCATIE

Zoals reeds in een vorige editie aangekondigd: op zaterdag 9 mei om 16 uur brengt ons kerkkoor Pro Ecclesia prachtige, bekende en nieuwe Marialiederen in het begijnhof in Kortrijk. Er zijn ook koorzettingen bij van onze talentrijke organist-componist Dirk Blockeel die trouwens de orgeltoetsen hemels zal doen weerklinken met begeleidingen en zijn eigen bijdragen. Kom luisteren: de toegang is gratis, de organisatie komt van de Vrienden van het Begijnhof en de bewoners. Let wel: de locatie wordt uniek: de Sint-Annazaal van het begijnhof!

 

OPBRENGST BROEDERLIJK DELENHartelijk dank, milde schenkers, voor de opbrengst van de actie Broederlijk Delen tijdens de veertigdagentijd tot en met Pasen. Een mooi en dankbaar resultaat: 2675,39 euro!

Nieuwsbrief 5 : wie heb ik aan de llijn? - Jan Vanden Hoven - open kerk

Hallo, wie heb ik aan de lijn?Het gsm-nummer 0473 37 79 92 is reeds vier jaar in gebruik. Ondertussen goed ingeburgerd en een handig instrument voor wie een intentieviering, een doopsel of huwelijk wil aanvragen. Al vier jaar lang krijg je Christine aan de lijn. Vanaf 5 mei neemt koster Filip het van haar over. Christine blijft de contactpersoon voor de parochie. Dus kan je nog steeds bij haar terecht met vragen over de werking van de parochie op het nummer 056 22 18 78 of 0474 27 69 40.

 

Jan Vanden Hoven getuigde

In dit proces van mijn levensroeping vraag ik me af wat het betekent priester te zijn. Ik weet het niet zeker, ben nog steeds op zoek. Maar het heeft zeker te maken met het sacrament van de voetwassing.Als priester van de kerk van Jezus was ik de voeten van deze kleinen, net zoals de Heer. In mij is er die Christus die zich aan deze kleinen openbaart, vertoont. Het is deze Christus die wil leven dicht bij hen die ver leven van tempels en kerken. Ik word zo "Aanwezigheid van de Tedere Drie-Ene".Ik ben me er meer van bewust dat ik slechts een instrument van God ben. Dat is niet zo simpel als het lijkt. Ik ben geen heilige. Heb mijn fouten. Soms ontplof ik. Ben geïrriteerd. Maar toch, net als ieder van ons, ben ook ik geroepen om het Licht te laten schijnen, om zijn Tederheid te laten voelen.Dit alles is aan mij gebeurd. Ik wilde eigenlijk niet leven in de gemeenschap. Het was niet mijn eerste keuze. Maar ik herken me in de woorden van de profeet Jeremias: "Heer, U hebt mij verleid en ik ben bezweken. U was te sterk voor mij en hebt mij in uw greep gekregen."Ik heb niet gezocht om met straatbewoners samen te leven. Ik was niet geïnteresseerd om (letterlijk) op stap te gaan. Had er geen moed voor en geen verlangen. Ik wilde niet meer bidden. Neen,

dat alles is aan mij gebeurd. Als een sneeuwlawine die over me heen gerold is. En ik heb “Ja” gezegd. Ik ben gelukkig!!!

Welkom in deze Open Kerk

Het dalend aantal kerkgangers dat op zondag tijd maakt om de liturgie mee te vieren mag dan een feit zijn, hetzelfde kan niet gezegd worden van de passanten en toeristen die tijdens een stadswandeling een/onze kerk binnenkomen. Mensen blijven immers aangetrokken tot plekken die hen in verbinding brengen met hun hunker naar innerlijkheid. Een kerkgebouw als het onze betrekt de bezoeker ongewild in de zoektocht van alle mannen en vrouwen die eeuwen vóór ons in diezelfde ruimte tot verstilling kwamen.

Het is dat inzicht dat de medewerkers van Kerk en Toerisme en Onthaal motiveert om met hun aanwezigheid mensen te laten thuiskomen in onze kerk. Het accent ligt al lang niet enkel op het aanbieden van cultuurhistorische informatie. In zekere zin werken zij op het voorplan, maar de omkadering is het werk van een veel bredere groep. Tijdens de sterke tijden en op hoogdagen worden bezoekers geraakt door de liturgische aankleding rond het altaar. Er is het muzikale aanbod dat op zijn beurt een brug is naar spiritualiteit. Er is ook de infokolom van de kinderwoorddienst en de vormselcatechese, de Nieuwsbrief die vlot wordt meegenomen. Het zijn verschillende manieren om de bezoeker te vertellen dat het verhaal God en de mensen binnen onze gemeenschap nog steeds wordt doorverteld.

 

K+L 17 : heilsgeschiedenis van Jan

DE HEILSGESCHIEDENIS VAN JAN

Al zo’n veertien dagen verblijft onze missionaris, Jan Van Den Hoven, in het Kortrijkse. Zondag 19 april was ook voor onze parochie een hoogtepunt. Jan bracht tijdens de homilie in de drie kerken van de federatie zijn uniek levensverhaal.

De eerste jaren bracht hij als priester in onze regio door. Einde van de jaren tachtig vertrok hij als onze priester-in-zending naar het verre Brazilië. Vandaar dat zijn tijdschrift, een van zijn communicatiemiddelen voor ons, Braziljan heet. Ook daar maakte hij een evolutie mee: eerst heel wat jaren als parochiepriester en nu al zes jaar als ‘pelgrim’, als priester die met de mensen van de straat samenleeft. Ze slapen op de grond in een verlaten kerk. We hoeven er geen tekening bij te maken om uit te leggen dat er daar dan drugsverslaafden bij zijn of waren, alcoholici, heel arme, sjofele mensen met al dan niet fysieke of psychische handicaps. Met andere woorden: zeker niet allemaal gemakkelijke mensen!

Jan doet ons ook denken aan de bedevaarders naar Compostela: met enkelen op tocht gaan, zonder eten bij zich te hebben, zonder gsm, enkel wat kleren en zo in niet vooraf bepaalde dorpen terechtkomen en bewoners ontmoeten. Vóór deze laatste periode was hij op het einde, zoals hij dat zelf omschreef ‘geledigd’ vanbinnen. Nu laat hij zich meer en meer door God vullen.

Wat kunnen zoal de Bijbelse drijfveren zijn voor een dergelijke priester die met straatbewoners samenleeft? Jan: “Het heeft te maken met Jezus die de voeten van de apostelen waste. Het is Christus die zich aan mij in die ‘kleinen’ openbaart. Leven bij mensen die ver afstaan van de kerken en de tempels. De aanwezigheid van de Tedere Drie-Ene brengen. Ik ben slechts een instrument van God. Het is trouwens niet altijd gemakkelijk. Ik ben geen heilige, heb mijn fouten, ben soms geïrriteerd, durf wel eens uitvaren. Eigenlijk doet het mij ook denken aan een andere Bijbelse tekst, van Jeremias: ‘Heer, U hebt mij verleid en ik ben bezweken. U was te sterk voor mij en hebt mij in Uw greep gekregen.’ God heeft mij daartoe geroepen en ik heb “Ja” gezegd. Ik ben gelukkig!”

 

Na de viering: gezellig samenzijn

Een honderdtal mensen trokken dan naar het Parochiaal Centrum om samen met Jan ‘hespe aan ’t spit’ te eten. Dat was natuurlijk om de inwendige mens te sterken en het dient gezegd: het was allemaal heel goed georganiseerd, lekkere ham, gevarieerde groenten, … Vooraf konden we ons aanschouwelijk inleven in de regio waar hij in Brazilië verblijft, o;a. de mensen, de omstandigheden, de kerk als slaapplaats, met behulp van heel wat geprojecteerde foto’s (een powerpoint) waarbij Jan de nodige uitleg gaf. Er was ook nog koffie en taart, er kon iets Braziliaans aangekocht worden. Alles ten voordele van het werk van onze missionaris Jan die ongetwijfeld financiële steun van ons nodig heeft. Wij wensen hem uitdrukkelijk te danken voor zijn moedig en gedurfd herderschap.

Wil je eens kennismaken met de laatste ervaring van Jan? (Je kunt je e-mailadres doorgeven op www.braziljan.wordpress.com)
                                  

Doorgeefluik (februari 2015)

Een groot gehucht.
Een grote kerk in hervorming.
Een barakhoudster wilde niet praten.
Die verantwoordelijke van de kerk beluisterde ons alleen maar.
Niets werd aangeboden – ze bleef zonder houding.
Niets om te slapen – er was zelfs geen afdak.
En dan plots, twee vrouwen.
Zefita en Adriana vonden een huis in aanbouw.
We hadden nog eten van de dag.
We deelden het weinige dat we nog hadden
en dan plots een stem diep in het huis.
Ja, het kwam van het aanpalende huis achterin.
Van een van de vrouwen.
Er was een klein gaatje in de muur.
En er kwam de vraag – “Willen jullie wat geroosterd brood?”
“Jazeker.”
“Hier, ik geef het door het gaatje.”
“Houden jullie van ei?”
Het werd door het gaatje gegeven.
“Banaan?” – Daar kwam de geroosterde banaan.
Ook zout.
Eén gaatje is voldoende om de dialoog op gang te brengen.
Eén gaatje is voldoende om broederlijk te delen.

 

GEDOOPT

Esmee Verplancke, dochtertje van Kenneth en Isabel Opsomer en eerste kleinkind van koster Filip.

 

OVERLEDEN

Denise Meskens, geb. 1928, weduwe van Georges Depraeter, rvt Sint-Carolus.

Nicole Vandewalle, geb. 1943, echtgenote van Johan Lanssens, Grote Kring.

K+L 16 Laudes - orgel - vrijwilligers- agenda

 K+L 16 Laudes - orgel - vrijwilligers- agenda

 

                                              

LAUDES MARIAE

De Vriendenkring van het Begijnhof nodigt samen met de bewoners regelmatig alle geïnteresseerden uit. Na de eucharistie van paasmaandag met als voorganger, deken Geert, en met vierstemmige liederen door ons kerkkoor Pro Ecclesia, graag je aandacht voor de meimaand, de Mariamaand. Opnieuw is Pro Ecclesia van de partij: de zangers brengen een waaier van oude en nieuwe Marialiederen op zaterdag 9 mei om 16.00 uur in de kleine maar stemmige Mattheuskapel van het begijnhof. En … gratis toegang! Iedereen is welkom.

 

ORGELCONCERT IN DE SINT-MAARTENSKERK

Op zondag 26 april om 16.30 uur staat organiste Caroline Deslée in voor een programma waarbij ze gezelschap krijgt van viool, klarinet en vijf koperblazers.

 

ZE STAAN ER WEER KLAAR VOOR

Ook onze parochie mag zich beroemen op een groot aantal vrijwilligers. Dankzij hen gebeurt er heel wat. Zo zijn de medewerkers van de Permanentie na Pasen opnieuw volop begonnen met hun aanwezigheid op maandag (Cecil), dinsdag (Carlos), woensdag (Jean) en donderdag (Regine) van 14 tot 16 uur in onze kerk. Dat wil zeggen dat iedereen welkom is voor een babbeltje, een contact of voor een informatie aangaande de kerkdiensten.

Wens je een ontmoeting met een priester? Kom dan op een maandagvoormiddag tussen 10.30 uur en 12 uur. Dit geldt voor iedereen, van om het even welke parochie.

Dat is niet alles. Elke zondagnamiddag van 14.30 tot 16.30 uur (tot in september = de Open Monumentendag) staan er medewerkers klaar om de toeristen of elke bezoeker in de kerkruimte te ontvangen, te begeleiden.

 

AGENDA

Zondag 3 mei om 11.15 uur: vormselviering.

Zaterdag 9 mei om 10 uur: viering voor de eerstecommunicanten.

Zaterdag 9 mei om 16 uur in het begijnhof: Marialiederen (zie bovenaan).

Dinsdag 19 mei om 14.30 uur: gezongen eucharistie met kans tot ziekenzalving.

Donderdag 28 mei: Bijbellezing (meer info volgt federaal).

 

 

 

 

 

K+L 15: Goede Week

NOG EEN BLIK OP DE GOEDE WEEK

 

 

Na de gezamenlijke viering van Witte Donderdag in de kerk van Sint-Jan, was er op Goede Vrijdag om 15 uur in elke kerk een Kruisweg met Kruishulde. Het zijn telkens intense en serene vieringen die aan het einde van de veertigdagentijd een rijke en gepaste inhoud bieden en die je niet wilt missen. ’s Avonds op die Goede vrijdag was er dan nog de federale dienst in de Sint-Maartenskerk. Het gaat om een beurtrol wat het kerkgebouw betreft in onze federatie.

 

Paaszaterdag of Stille Zaterdag: het is uitkijken naar de hoopvolle Paaswake (uit respect schrijven we hier een hoofdletter) om 21 uur. Dat moet je echt meemaken. Geen woorden kunnen dit voorafgaan aan Pasen volledig weergeven. Het is de concreetste belevenis om naar de paasmorgen toe te groeien.

De rituelen zijn hier van uitzonderlijke betekenis: eerst de volledige duisternis in de kerk. Het vuur moet nog geboren, nog aangestoken worden, letterlijk. Nog is het nacht. Dit gebeurde als nieuwigheid helemaal vooraan in de kerk: een cirkel met talrijke gelovigen en het onmisbare: Waarom is deze avond zo anders dan de andere avonden? Viermaal nacht: de nacht van de schepping, van de uittocht, van de ballingschap en de nacht van de verrijzenis. Ook de door KVE mooi gezongen teksten gaan van: In onze duisternis, ontsteek, Heer, een vuur dat nooit meer doven zal, terwijl alle kaarsjes van de aanwezigen werden aangestoken. en: Gekomen uit de nacht van dood en eenzaamheid, zien wij een spoor van licht in mensen om ons heen.

Een ander bijzonder moment: we hernieuwen - nu niet meer als pasgeborenen – onze geloofsbelijdenis, voorafgegaan door de doopbelijdenis met tekst en muziek van Herman Verbeek. Het koor zong de 3 strofen en … verrassend en uitdagend: er werd een beroep op een of meer gelovigen in de kerk gedaan om de eerste zin van het refrein te zingen: Dan zal ik door het water gaan. Daarop weerklonk dan de instemming van de gehele kerkgemeenschap:

En wij met jou en jij met ons, wij zullen samen gaan.

Zo ging deze uiterst waardevolle Paaswake verder met het vervolg van de eucharistieviering.

Als slot werd iedereen, opnieuw met brandende kaarsjes, uitgenodigd om rond het altaar te gaan staan en te eindigen met: Ga: tot de einden der aarde, tot het uiterste, daar zal liefde zijn: ga! Neen, we gingen nog niet weg: we wisselden onze paasvredewens uit bij een glaasje en een paaseitje aan de mooi versierde tafel van het feestcomité.

                             

Bart Pieters verwoordde het hele gebeuren als volgt:

Net – niet weinig onder de indruk – thuisgekomen van de paaswake in Sint-Maarten, zet ik mij nog even achter het klavier (van de computer). Van harte gelukwensen met de doorleefde en uitstekend gebrachte liturgie. Men moet echt zoeken om soortgelijk te vinden. Ik zou in elk geval niet weten waar. De opbouw van de viering, het werken met verschillende niveaus van het gebouw, de kwaliteit van de lectoren en de zang, de veelzijdige acolieten, de muzikale omlijsting, het spel van licht en donker, de effenaf verbluffende aankleding van de liturgische ruimte, kortom: het geheel zat als gegoten.  Een ‘speciale vermelding’ voor Bruno-van-de-korte-duiding: knap hoor én van zeer gedegen niveau, met die citaten van Geert Van Oyen – een miskend talent – én Marti. Hier kan een mens weer een tijdje ‘mee voort’.Hartverwarmend én gewaagd was ook ‘Dan zal ik door het water gaan’, met inbreng van de aanwezigen. En het drukwerk is uit de kunst. Gelukwensen voor de ‘zetter’.Doe maar voort!

 Sint-Maartenskerk op ‘haar’ best, het deed deugd. Van harte, mede namens Rita, en zalig Pasen! 

En dan op Pasen zelf het sluitstuk: de plechtige eucharistie, een uur van vreugde, van licht, van hoop. Prachtige muziek van het orgel en van violist Paul Klinck, gecombineerd met de vierstemmige liederen gebracht door ons kerkkoor Pro Ecclesia en het meezingen van de aanwezigen. Het belangrijkste hoogfeest van het jaar, met heel wat aanwezigen. Verrijkende teksten en symbolen en de traditionele rituelen.

Deken Geert: “ Het is hartverwarmend hoe zovele medewerkers in die Goede Week zorgen voor een allesomvattende organisatie en een diepe geloofsuiting. Dank u, iedereen!”

meer foto's vind je op http://www.sintmaartenkortrijk.be/liturgie/paaswake15.htm

K+L 14 : Jan - doopsel - verrijzenis

 

BIJZONDERE ONTMOETING MET JAN

Uiteraard hebben wij het over onze priester-in-zending, onze missionaris, Jan Van Den Hoven. Hij komt als een vroege vijg na Pasen of als een verlaat paasei, maar alvast als een geschenk. Het is een geschenk als iemand van ons uit naar mensen ver weg wil gaan om met hen te leven.

Hij brengt er het verhaal van Hem die ons heeft geraakt en bevrijd, over alle grenzen heen.

Hij brengt ons het verhaal en het gezicht van de mensen voor wie Hij toch een voorkeur had.

Misschien wil je hem wel beluisteren? Je kan hem zelfs ontmoeten. Hij gaat ons voor in de

viering van zondag 19 april om 11.15 uur. Daarna kan je wat ‘hesp aan ’t spit’ komen nuttigen in onze parochiezaal. Daar wel graag voor inschrijven vóór 6 april: bellen naar      056 37 11 80 of mailen naar vandenhoven@vandenhoven.be . Overschrijven op BE29 7380 2873 5664 (€ 15 per pers.; kids € 8).

 

EERSTECOMMUNICANTJES EN DOOPSEL

Het kan voorkomen dat je kind – net vóór zijn eerste communie – nog niet gedoopt is. Ook dan biedt de parochie een oplossing aan.

Enkele jaren terug werkte de werkgroep doopcatechese van onze parochie een stappenplan uit naar een doopviering voor zesjarigen. Het mooie en zinvolle resultaat ervan beleefden we nogmaals op zondag 29 maart. Priester Marc doopte Suzan, Mona, Gust en Nanou in de warme aanwezigheid van hun families. Het werd een gezamenlijke doopviering waar het ene gezin het andere versterkte in hun wens hun kind in de christelijke familie op te nemen.

De kinderen hadden elkaar driemaal een uur lang ontmoet. Als een geboren onderwijzer vertelde, knutselde en tekende priester Marc met hen. En bracht ze zo binnen in het verhaal van Jezus en de betekenis van het doopsel.

De doopcatechisten van hun kant zaten een keer samen met de ouders en een keer met de peters en de meters. Aan de hand van een kaartspel gingen ze met de ouders in op de moeilijke vraag waarom zij hun kind wilden laten dopen. Ze kozen met hen de teksten voor de viering en stonden stil bij de hoofdmomenten ervan. Hoe ze dachten hun kinderen verder op weg naar Jezus te helpen, sloot dit catechesemoment af. Treffend bij de gezamenlijke ontmoetingen is de openheid en de diepgang van de gevoerde gesprekken. Op de ontmoeting met de peters en de meters stond hun rol als bewaarengel, als tochtgenoot centraal. Het oudtestamentische verhaal van Tobit en Tobias vormde de leidraad van dit gesprek. Is geloven moeilijk in het leven van elke dag? Opnieuw hielp een kaartspel hen naar de vaststelling dat zij, zonder het te beseffen, vele basisbeginselen van het christelijke geloof toepassen.

Zowel met de ouders als met de peters en meters gingen we op zoek naar oprechte doopbeloften. En de kinderen schreven elk een kort gebed.

Mona zei: “God, Jij bent de Liefste van de wereld en Jij helpt iedereen. Ik bid voor de arme mensen”.

Suzan voegde eraan toe: “Ik bid voor alle lieve kindjes”.

Nanou bad voor haar Afrikaanse grootouders, beseffend dat zij het niet zo gemakkelijk hebben als wij.

En Gust eindigde de voorbeden met die zeer persoonlijke inbreng: “God, ik wil U danken voor het eten en voor papa en mama”.

In die volgorde! We wensen hen alle vier graag een deugddoende verdere groei in geloof!

(Met dank aan Nicole Pannier voor het verslag van deze intense ervaring)

 

 KERN VAN DE VERRIJZENIS

Wij willen jou, beste lezer, na het Zalige of Vrolijke Pasen, een wens ook van het parochiale team met onze voorgangers, de volgende kernachtige woorden van onze paus Franciscus, niet onthouden:

Jezus’ Verrijzenis is niet het gelukkige einde van een mooie fabel,

niet het happy end van een film,

maar het optreden van God de Vader,

daar waar menselijke hoop vervlogen is.