KL49: Sint Cecilia - Telentenjacht KWD - november in Magdalenawijk - bijbellezen

HET SINT-CECILIAFEEST VAN ONS KOOR 

22 november: het naamfeest van de patrones van alle muziek, Sint-Cecilia. Pro Ecclesia kijkt uit naar een zondag zo dicht mogelijk bij die datum om dubbel feest te vieren, te beginnen met een bijzondere eucharistie. De voor de hand liggende datum viel dan ook op 23 november. Samen met de liturgische werkgroep en voorganger Marc wordt gezocht naar de ideale combinatie van teksten en liederen want het is ook de zondag van Christus-Koning.

We zetten sterk en uiterst ritmisch in met Ich will den Herrn loben. Wat later volgt een traditioneel kyrie. Een krachtig, uitbundig gloria uit de Mis voor Volksrefreinen van Kris Wittevrongel klinkt van op het (d)oksaal waar wij die ruimte graag delen met onze talentrijke organist, Dirk. Met liederen en teksten wordt ook de nodige eer en aandacht besteed aan Christus, Koning van het Heelal. De betekenis ervan wordt door priester Marc in de homilie verrijkend uitgediept. De viering eindigt met alweer een duidelijke boodschap als het lied Hine ma tov (Zie hoe tof het is om te leven als broeders en zusters samen; n.v.d.r.: een vrije en aangevulde vertaling)) driestemmig en met overtuiging wordt gebracht: zie op http://youtu.be/plW4740zInQ

 

Voor het tweede deel van het feest gaat het naar Goed ten Houte in Kortrijk, een prachtige, landelijke locatie voor een lekkere maaltijd. Iedereen was zowel met het eten als met de uitgekozen plaats heel tevreden. En elk jaar wordt aan de koorleden de kans gegeven om voor ontspanning te zorgen. Daar begint Hilda zowaar na het hoofdgerecht met een ludieke act in een sappig dialect als ze met haar gsm dialogeert met een vriendin over haar bezoek bij de gynaecoloog. Het is absoluut lachen geblazen met de simpele, verdraaide termenweergave van de consultatie bij de vrouwendokter.

Een lied met een aangepaste tekst mag niet ontbreken. Ondervoorzitter Luc brengt ons een vermakelijk, eigen gedicht en brengt na het dessert zijn jaarlijkse muziekquiz aan elke tafel. Er waren twee uitblinkers: Beatrijs, de vriendin van bestuurslid Anton Florin, en André Isaac die uiteindelijk de fles champagne won met een precies antwoord op de schiftingsvraag.

Dit feest geeft ons ook de gelegenheid om alle koorleden hartelijk te danken voor een welgevuld jaarprogramma en de uitstekende en onophoudelijke muzikale inzet!

 

TALENTENJACHT BIJ DE KINDERWOORDDIENST

Op zondag 16 november trokken de 12 kinderen van de kinderwoorddienst op talentenjacht. Na het aanhoren van de parabel van de talenten werd het woord talent toegelicht. Wist er iemand dat de originele betekenis van het woord talent een grote hoeveelheid geld was? Nadien gingen de kinderen op zoek naar hun eigen talenten. Voor sommigen een niet zo gemakkelijke zoektocht. “Tja, waar ben ik eigenlijk goed in?”.Maar vrij snel kwamen de suggesties:  Ik teken goed, ik kan goed zingen, ik kan goed voetballen, ik zorg graag voor anderen, ik maak vlug vrienden, ik kan goed lezen, ik kan goed organiseren … De kinderen konden poppetjes knippen en daarop hun talenten schrijven. Aan de voorkant dit is mijn talent en aan de achterkant: aan dit talent werk ik. Talenten kan men goed of slecht gebruiken. Slecht gebruiken is uiteraard fout maar niet gebruiken is ook niet goed. Als iedereen zo zijn steentje bijdraagt, doet wat hij kan, wordt er gebouwd aan een betere wereld.

 

GUN ME ÉÉN STER IN DE DONKERE NACHT DIE TOT DE MORGEN MET MIJ GAAT

November. Wij herdenken onze dierbare overledenen. In de Magdalenawijk (van aan de kluifrotonde tot einde Marksesteenweg, ...) wordt er elk jaar in het Magdalenalokaal een uitnodiging voor een bijzondere gedachtenisviering in de bussen gestopt door de postdragers.  Speciaal worden de overledenen van de laatste mis tot de nieuwe datum herdacht maar ook alle anderen van ervóór. Roger Deberdt zorgt ook nog eens voor een misfolder. Hij selecteert altijd verrijkende, passende liedteksten zoals I need you van Ilse Delange en Vanaf vandaag van Rob Denijs. Maar onze bekende West-Vlaming Willem Vermandere komt met zijn De meditaties ook aan bod.

Het evangelie verkondigde Jezus' levensboodschap: het verhaal van de Emmaüsgangers, uiterst toepasselijk. Voorganger, priester Luc, gaf een homilie die het thema op een veelzeggende wijze uitdiepte. Op het einde van de viering vergeleek hij deze mis met zo'n 30 aanwezigen met de bijeenkomsten van de eerste christenen, ook in kleine groepen maar heel intens en absoluut waardevol. Wat zou het ons geloof en de beleving ervan versterken en er ons de kans toe geven als er meer wijkvieringen bij bepaalde gelegenheden ook elders zouden plaatsvinden!

AGENDA

Donderdag 4 december: Bijbellezing. Om 14.30 uur in het Parochiaal Centrum (bovenzaal) en om

20 uur in het Magdalenalokaal (Marksesteenweg).

KL48: Zr.Magdalena - IPB - Kerk in Nood

ZIJ WAS EEN HEILIGE ONDER ONS

We hebben er inderdaad een tijdje over moeten laten gaan en kregen tot onlangs meer gegevens over Zuster Magdalena (Marie-José Lapauw) die ons op 30 september in de gezegende leeftijd van 96 jaar ontviel. Zij werd op 15 januari 1918 in Marke geboren en is op 12 augustus 1940 geprofest in de Kortrijkse congregratie van de zusters van O.L.V. van Bijstand.

De verschillende functies in haar leven getuigen van totale, volgehouden dienstbaarheid op heel wat locaties: hulp in was en strijk, huishoudelijk werk, portierster, onderhoud van de gebouwen, toezicht werkpersoneel. Toen ze dan uiteindelijk met pensioen ging, was het om zich opnieuw ten volle, nu als vrijwilligster, dienstbaar te stellen in de Sint-Maartenskerk en –parochie voor allerlei sociaal werk dat ze volhield tot in haar 87ste levensjaar! In dat jaar, 2005, werd ze dan opgenomen in het rvt De Pottelberg.

Met dank aan Greet Verhenne die het zo verwoordde:

Wie voor tien jaar terug regelmatig in de Sint-Maartenskerk kwam, kende ongetwijfeld Zuster Magdalena: 33 jaar lang was zij trouw aanwezig in het Kelderke Gods van de St.-Maartenskerk. En van het een kwam het ander... Toen Zuster Begijn - verantwoordelijk voor de kaarsenverkoop in het Kelderke Gods- ziek werd, nam Zr. Magdalena met genoegen deze taak over. Maar al gauw ontdekte zij dat dit engagement veel meer omhelsde dan enkel het verkopen van kaarsen. Zr. Magdalena werd de toeverlaat van mensen in 'miserie'. Die miserie nam ze 's avonds vaak mee naar huis en bad er in haar kloostergemeenschap ter intentie van die mensen die ze tijdens de voorbije dag ontmoet had. Ze nam haar opdracht ter harte en de St.-Maartenskerk werd een beetje 'haar' kerk. Zoals men haar vroeger in de school van Bijstand 'la maîtresse d'ordre' noemde, zo zorgde ze ook voor de netheid in de kerk: koper en zilver poetsen, bloemen verzorgen, stoelen rechtzetten, dweilen, …Zr. Magdalena kon enthousiast over haar engagement vertellen, maar durfde ook te zeggen dat het niet altijd even gemakkelijk was. De wintermaanden waren koud, kil en donker in de grote kerk, maar de warmte vond ze in de ontmoetingen met mensen, vaak wanhopige mensen voor wie Zr. Magdalena soms een laatste lichtje betekende. Op de vraag of ze het zou herdoen, antwoordde Zr. Magdalena: "Het is nooit een 'corvee' geweest. Ik heb het altijd met hart en ziel gedaan. En vooral, het vertrouwen in God van zovele mensen gedurende zovele jaren heeft mijn eigen geloof alleen maar sterker gemaakt." Ze kon honderden verhalen vertellen over het lief en leed van mensen die het Kelderke Gods eenmalig of herhaaldelijk kwamen opzoeken, maar de meeste hield zij liever besloten in haar hart.

Ook Bart Pieters was vol lof over Zr. Magdalena die hij terecht ‘een heilige’ noemde. Via algemene overste, Zr. Godewende, en Zr. Agnes Lapauw vergaarde hij het eerste deel van deze rubriek maar ook wat volgt:

Zr. Magdalena getuigde altijd van een absolute dienstbaarheid in haar gemeenschap. Als vrijwilligster in de St.-Maartenskerk was zij de steunpilaar voor talloze mensen van heinde en verre die haar hun groot en klein verdriet kwamen toevertrouwen. In de H. Hartkliniek was zij meer dan 30 jaar vrijwillige hulp in de verpleging, elk weekend en in de vakantieperiodes. Laten we tot slot er nog aan toevoegen: ziekenzorg, ook ’s nachts, gehandicapten, jeugdkampen, privéhulp bij zieken, eenzamen, families in nood, vreemdelingen. En … veel verborgen en in stilte! Zij had een grote interesse voor mooie, grote gebouwen zoals abdijen, voor belangrijke evenementen in de stad en in heel het land waar ze – op haar eentje – naartoe trok. Boven alles: een mens van gebed.

Een heilige die we uiterst dankbaar zijn, is onlangs van ons heengegaan. Hartelijk dank, Zr. Magdalena, voor een gelovig, christelijk leven in woord en daad!

Mijn dank gaat welgemeend uit naar zovelen die deze waardevolle bijdrage hebben mogelijk gemaakt.

 

ONZE MENING WORDT OP PRIJS GESTELD

Het IPB, het interdiocesaan overlegorgaan van de Vlaamse katholieke Kerk, werkt aan een project ‘Levende geloofsgemeenschappen’. Via een brede bevraging willen ze zo veel mogelijk leden van geloofsgemeenschappen in Vlaanderen beluisteren over hun huidige gemeenschap en over de gemeenschap waarvan zij dromen. Ze willen er ook beleidsadviezen aan koppelen voor de bisschoppen en plaatselijke verantwoordelijken van gemeenschappen.

Wij roepen u dan ook op om de onlinebevraging in te vullen. Ze loopt tot 30 november op www.gelovenbeweegt.be .

 

KERK IN NOOD

Ziehier een uittreksel uit de brief aan deken Geert:

Kerk in Nood, Oostpriesterhulp vzw, Abdij van Park 5 in 3001 Leuven, dankt de parochiegemeenschap van Sint-Maarten voor de collecte van 259,51 euro die zij tijdens de preekactie mocht inzamelen. Dit geld zal gebruikt worden voor pastorale projecten van Kerk in Nood over de hele wereld. Kerk in Nood dankt u voor uw steun en rekent op uw blijvend gebed.

Geef ons uw adres en u ontvangt meer info over Kerk in Nood. Giften vanaf 40 euro voor sociale projecten van onze vzw Hulp en Hoop zijn fiscaal aftrekbaar.

IBAN BE11 4176 0100 0148 en BIC: KREDBEBB

Naam en voornaam:

Straat:

Postcode en gemeente:

NIEUWSBRIEF 6

NIEUWSBRIEF 6 Sint-Maartensparochie Kortrijk  15.11.2014

Met vrede gegroet en gezegend met

licht: voor wie zoeken in de stilte naar een vuur voor hart en handen.

Met vrede gegroet en gezegend met

licht: voor wie roepen om vrede, van gerechtigheid dromen.

Met vrede gegroet en gezegend met

licht: voor wie wachten in vertrouwen dat de liefde zal blijven.

Met vrede gegroet en gezegend met

licht!

Openingstekst uit het Te Deum op 11 november

PAROCHIEFEEST



De liturgie was met zorg voorbereid en die bezieling was tijdens de feestelijke viering voelbaar bij de voorganger, het koor en de lectoren. Daarna aanschuiven aan de feesttafel. De tijd van de glorieuze feesten in het PIH is verleden tijd. Maar de sfeer heeft nog niets aan hartelijke gezelligheid ingeboet. Dat is na al die jaren nog niet veranderd. Getuige daarvan wie na jaren afwezigheid de draad terug opnam. Anderen waren er dan weer voor de eerste keer bij en voelden zich meteen op hun gemak. De rode wijn werd dit jaar op juiste temperatuur uitgeschonken, de groentjes daarentegen verdroegen nog een snuifje zout en peper. Het feestcomité liet zich niet uit zijn lood slaan toen de vaatwasser het begaf en ook niet toen de percolator weigerde dienst te leveren. De traiteur stond geamuseerd te kijken naar dat enthousiaste teamwerk. Rond 17.30 uur was in de zaal nog nauwelijks te merken dat daar een groep van vijftig mensen had getafeld.

Een relaas van feestelijke bijeenkomsten ontsnapt moeilijk aan clichés en positieve uitlatingen, toch doen we een poging om nog iets anders te vertellen.

Er was bij voorbeeld de spijt dat iemand die had gehoopt nog te kunnen aanschuiven door een misverstand naar huis was teruggekeerd. We voorzien nochtans altijd een lege stoel voor de gast die onaangekondigd aanklopt. Tegen kwart voor zes keerden enkele medewerkers terug naar de kerk voor de avondviering. In tegenstelling tot wat men zou denken helemaal geen anticlimax na de feeststemming van de voorbije dag. De ingetogen sfeer, eigen aan de avondmis, is troostend en helend voor enkele aanwezigen. Dat leiden we af uit de korte verhalen bij een
handdruk na de viering .En wat verder in de zijbeuk blijven twee dames rustig zitten keuvelen. Ze hebben alle tijd ….. Als er maar verbondenheid te voelen is.


 TERUG NAAR BELGIE

Momenteel loopt op Canvas een reportagereeks ‘ Weg van België’. In de eerste aflevering bezoekt Phara de Aguirre
een gezin in Kosovo dat enkele maanden geleden na een uitputtende asielprocedure definitief uit ons land werd uitgezet. De verhalen van de uitgebluste kinderen – het gezin heeft twee meisjes en een jongen – grijpen naar de keel. Anderhalf jaar geleden probeerden ook wij het besluit van de minister om de familie Faiz het land uit te wijzen te beïnvloeden. Die beslissing laat diepe sporen na, bij de familie en ook bij diegenen die toen als een leeuw gevochten hebben.

Een van hen was An Buggenhout. Ook zij was sterk onder de indruk toen ze de reportage bekeek en worstelt met vragen.


Het lijkt inderdaad wel een copy/paste van het verhaal van de familie Faiz. Zij wonen nu in Oefa, dat is een industriestad in Basjikirostan in de Oeral, zo'n 1500 km van Rusland. Het sneeuwt er al en de temperatuur ligt er rond het vriespunt. Af en toe stuur ik ze een berichtje via Facebook. Ik vind dat niet zo eenvoudig. Doe je er goed aan om hen te laten weten dat ze in België niet vergeten zijn of is het net beter dat niet te doen om geen wonden open te rijten? Het is moeilijk dat in te schatten, zo op afstand.



We ontkennen niet dat het asielbeleid een complexe opdracht is maar we hopen dat het werk van Phara vruchten afwerpt en de verantwoordelijken aanzet om schrijnende situaties als deze te vermijden

 
 HERDENKING VAN DE OVERLEDENEN VAN DE MAGDALENAWIJK

Roger Deberdt nodigt de mensen van de Magdalenawijk uit om op
19 november om 19 uur de overledenen van de wijk te herdenken in het Magdalenalokaal. Dit gebeurt tijdens een eucharistieviering. Het is de enige keer dat men nog op die manier samenkomt.

De levendige wijkwerking van 35 jaar geleden ontsnapt niet aan de veranderende trends in de samenleving en de levensstijl van de huidige bewoners. Roger omschrijft beknopt op welke manier de bewoners er nu, in 2014 samenkomen.


‘In hetzelfde lokaal komen wekelijks op dinsdag senioren samen om kaart te spelen. Dit initiatief is ongeveer 35 jaar
geleden gegroeid onder impuls van de parochie. Toen kwamen er uitsluitend mensen uit de wijk samen. Nu is de kaartnamiddag verruimd ook voor anderen. Zo blijft er een groep mensen samenkomen, die naast het kaarten ook aandacht hebben voor elkaars verhaal. In de wekelijkse bijeenkomsten worden allerlei feesten op een eenvoudige manier gevierd. Op Kerstmis en Pasen is er een korte bezinning. Medewerkers zetten zich in om het zo gezellig mogelijk te maken.

In hetzelfde lokaal komen mensen viermaal per jaar samen om de Bijbel te lezen. Ook dit initiatief groeide vanuit de
wijkwerking in het verleden. ‘
EN WIL JE WETEN WAAROM?

Er zullen altijd wel arme mensen zijn, maar… Hoe komt dat toch. Waarom slagen we er niet in om in ons rijke landje
ieder van het noodzakelijkste te voorzien? Je hoort dat armoede zelfs bij ons groeit. Dat steeds meer mensen onder de armoedegrens dreigen te vallen. ‘Sociale onderbescherming’ noemt Welzijnszorg dat. Knooppunt vroeg, in samenwerking met ACV, Welzijnszorg, Vives en het Postuniversitair centrum van de Kulak aan Dr. Wim Van Lancker (Centrum Sociaal Beleid – Universiteit Antwerpen) om, vanuit zijn onderzoek en deskundigheid, op zoek te gaan naar passende antwoorden. Op dinsdag 25 november kan je om 19u30 het resultaat beluisteren op de Campus van de Kulak, E. Sabbelaan 53 te Kortrijk. € 2 ter plaatse te betalen en je krijgt daar ook nog een drankje voor. Inschrijven via e-mail: sander.deflo@beweging.net.


VOOR ALS HET KOUDER WORDT

 23 november—10.30 uur (locatie : Arenatheater Schouwburg)

aperitiefconcert met KVE, gratis aangeboden aan de sympathisanten



23 november— 16.30 uur (Sint-Maartenskerk)

Barokmuziek van onder meer J. S. Bach ter gelegenheid van
het feest van Christus Koning. Instrumenten: Dirk Blockeel (kistorgel), Mieke De Lauré (cello), Justin Glorieux (altviool). Zang: Pieter De Praetere (altus).


28 november—20 uur

Willy Verplancke stuurde naar de redactie een uitnodiging voor de
4de editie van de wijndegustatieavond ten voordele van Medihulp op vrijdag 28 november 2014, in het WZC Sint-Jozef, Condédreef, 16. Er worden een 8-tal wijnen (aan democratische prijzen) ter degustatie aangeboden.

Kris Vermael, directeur WZC St.Jozef en Biezenheem, is die avond gastspreker, met als
onderwerp ‘wijnen en religieuzen’

Tussendoor worden aangepaste hapjes geserveerd.

Met de feestdagen in het vooruitzicht een ideale gelegenheid om de wijnkelder aan te vullen, om als geschenk cadeau te doen,....

Wie niet aanwezig kan zijn maar toch een bestelling wil plaatsen kan dit via de website na 28 november (www.medihulp.be)



30 november—vanaf 14 uur in het Concertgebouw te Brugge

Finale van het provinciaal koorfestival. Het Kortrijks Vocaal Ensemble dingt mee. Meer info: muziek@west-vlaanderen.be


 4 december

Bijbellezen

met Roger. Om 14.30 uur in het parochiaal centrum en om 20 uur in het Magdalenalokaal.


13 december— 19.00 uur

Wanneer het buiten kouder wordt, zoeken we de warmte binnenin. Dat stemt ons wat zachter en milder. Dat is dan
ook de juiste ingesteldheid om je door volgende uitnodiging te laten ‘pakken’. De Kier moeten we hier niet meer aan jullie voorstellen. Deze VZW wil de deur alvast altijd op een kier laten voor wie elders zo vaak de deur tegen de neus krijgt. Jaarlijks proberen we in deze kerstperiode een actie te houden die ons wat financieel ondersteunt. Op zaterdag 13 december om 19u is er een heus Kerstconcert ten voordele van ‘de Kier’ in onze Sint-Maartenskerk. Het kinder- en jeugdkoor ‘KLIK-KLAKS’ van Heule brengt er hun muzikale kerstwensen, samen met het MARC MATTHYS ENSEMBLE die er de sfeer in brengt met LIVE JAZZ; Een volwassene betaalt €20. Min 12 jarigen betalen €10. U kunt ook een steunkaart kopen van €10 (of meer). Dank je wel!



NEEM DEEL AAN DE ONLINE-BEVRAGING OVER LEVENDE GELOOFSGEMEENSCHAPPEN

Het IPB, het interdiocesaan overlegorgaan van de Vlaamse katholieke Kerk, werkt aan een project ‘Levende geloofsgemeenschappen’. Via een brede bevraging willen ze zoveel mogelijk leden van geloofsgemeenschappen in
Vlaanderen beluisteren over hun huidige gemeenschap en over de gemeenschap waarvan zij dromen. Ze willen er ook beleidsadviezen aan koppelen voor de bisschoppen en plaatselijke verantwoordelijken van gemeenschappen.

Wij roepen u dan ook op om de onlinebevraging in te vullen. Ze loopt tot 30 november op www.gelovenbeweegt.be .




 
 

K+L47 : Sint-Maarten - 11 november - ChristusKoning+SintCecilia

HEEL DE DAG WAS HET FEEST!

 

De feestdag van onze patroonheillige Sint-Martinus valt natuurlijk op 11 november maar om praktische redenen vieren we dat dubbel met een aangepaste eucharistie én een parochiefeest  op de zondag die het dichtst bij die datum aansluit. Zoals je verder zult lezen: 11 november was het Te Deum voorbehouden aan onze kerk en hoe moeten we dat dan combineren? Misschien eens over nadenken. In sommige streken komt voor de kinderen niet Sinterklaas maar wel Sint-Maarten.

                                            

Tijdens de mis prijkt het mooie, waardevolle, oude beeld van Sint-Maarten dicht bij het altaar.

Ons parochiekoor werd uitgenodigd om de mooie viering vocaal te ondersteunen met natuurlijk meer dan één mogelijkheid voor de aanwezigen om mee te zingen. Het koor dat beneden zong, dicht bij de bidkapel, wenste meer verlichting om de partituren te kunnen lezen want de bollampen hangen te hoog daarvoor. En bij het trio Jules, koster Filip en André ging er een licht op om dat heel praktisch en met de minste moeite op te lossen: de spot aan het zwarte hekken. Hartelijk dank daarvoor! Een praktisch belichtingsplan in onze kerk dringt zich meer en meer op. Misschien kan dat op het financieringsplan voor 2015 staan?

                              

Na deze weldoende eucharistie ging het met de ingeschrevenen naar het Parochiaal Centrum om verder te vieren. Het is een heel werk voor het feestcomité om al de dag ervoor de zaal optimaal klaar te zetten. Niet enkel de plaats van de tafels maar ook het voorzien van drank en aperitief en het bestellen van de feestmaaltijd. Dat laatste gebeurt uiteraard al vroeger. Mimi heeft die vaardigheid in zich om de tafels telkens weer mooi en volgens het seizoen te versieren. Alles verliep heel vlotjes. Het eten was absoluut lekker, er was zeker voldoende, ook van het dessert. We 'jeunden' ons, we zagen vrienden en kennissen weer bij een gezellige babbel. Dat het alweer zo tof was, hebben we vooral te danken aan het heel vlijtige feestcomité. Laten we dat niet onderschatten: zij moesten ook klaarstaan om op te dienen want het eten werd enkel gebracht. Zij deden de rest. Laten we hen daarvoor van harte dankbaar zijn!

 

HET WAS UNIEK

11 november, 11 uur. Ditmaal was het heel bijzonder om een reden die we de laatste tijd al zo dikwijls hebben gehoord: 100 jaar geleden ... Het is absoluut nodig dat we dat blijven herdenken:

nooit meer oorlog al was het 22 jaar later weer zover! Het zou misschien helpen als we dergelijke herdenkingen ook in het Midden-Oosten konden ervaren en in alle landen of gebieden waar de oorlog nog een kans krijgt, nog bezig is. Zal er dan altijd ergens oorlog zijn?

Al voor de woorddienst plaatsvindt, zijn er voorbereidingen: Pro Ecclesia zingt samen met begeleider-organist Dirk de speciaal geselecteerde liederen door. En tegen dat het elf uur wordt, komen vooraanstaanden, politici en genodigden met harmonies, de oud-strijders, voorzien van vlaggen en eretekens, de kerk vullen, samen met heel wat mensen die daarvoor de nodige aandacht blijven hebben. En deze speciale keer was er meer volk dan anders.

Ditmaal was er zelfs een vieringsfoldertje voorzien om de gehele woord- en zangdienst te kunnen meevolgen. Koster Filip las met zijn welluidende stem een passende inleidende tekst:

Met vrede gegroet en gezegend met licht.

Deken Geert vervolgde met het openingswoord en -gebed. Lector van dienst, Nicole, nam de heel toepasselijke lezing op zich. Heel duidelijk en met de juiste accenten die de inhoud nog beter lieten uitkomen. Een vertaling van het heel beroemde gedicht van John McCrae mocht niet ontbreken: In Flanders Fields, door meer dan één dichter in onze taal weergegeven. De liturgische werkgroep van Sint-Maarten had van deze woorddienst echt werk gemaakt. Het was fijn dat ook deken Geert het licht op groen zette voor een bijzondere dienst met unieke gebeden maar ook treffende liederen gezongen door het koor. We beperken ons tot:

Ik zie de hemel opengaan, de aarde in het licht

van mensen die elkaar zien staan, Gods eigen aangezicht. (T. Van Opbergen, zetting Pieters/Biels).

Ich will den Herrn loben. (Telemann). Uiterst ritmisch, krachtig, een- en vierstemmig.

Hine ma tov (t. Psalm 133 en m. Marc Van den Broeck). Een combinatie van Hebreeuws, Latijn en Nederlands.

Te Deum (een verwerking van Wittevrongel): Nederlands, afgewisseld met Latijn.

Besluit: een heel intense, uiterst toepasselijke woorddienst waarvoor elke werkgroep zich totaal heeft ingezet! De lof over het geheel achteraf was terecht unaniem.

 

23 NOVEMBER

Heel kort: ons koor Pro Ecclesia zal ook van die eucharistie iets bijzonders maken. We vieren Christus-Koning maar het koor wil dat combineren met het Sint-Ceciliafeest dat rond die datum plaatsgrijpt. Kom en zie en luister en zing mee!

K+L46 : Allerheiligen - Allerzielen - MMM

 

ALLERHEILIGEN

Pro Ecclesia begon de intense viering met een eenstemmig lied maar met een vierstemmig refrein. De tekst van de eerste strofe is een prachtige weergave van het heel sterke geloof van de heiligen. Een toonbeeld voor ons allen.

De heiligen ons voorgegaan, hebben hier niets verworven

maar zijn aan 't einde van hun baan als vreemdeling gestorven.

Maar zij geloofden dat Gods hand die hen tot daar geleid had,

in 't beter, hemels vaderland een plaats voor hen bereid had.

Geprezen zij Zijn naam. Hij deed hen veilig gaan!

Kom, zingen wij tesaam met alle heilligen.

Dat die heilige voorgangers actueel nog een groot impact op ons hebben, getuigen de volgende woorden uit de derde strofe:

Zij spreken en getuigen nog om ons geloof te sterken.

Eén woord verandert in het refrein:

Hij doet ons veilig gaan! Nog altijd.

(T. Muus Jacobse en m. Willem Vogel.)

Priester Luc was voorganger én predikant. Met zijn altijd ontvankelijke duidingen wees hij erop dat heiligen hier op aarde mensen waren zoals jij en ik. Zij deden gewoon hun uiterste best om Jezus en de Bijbel te volgen.

 

ALLERZIELEN

Ook deze eucharistieviering was heel intens, diepzinnig. Een echte uitnodiging en beleving om onze dierbaren te herdenken. Het is al heel veel jaren een waardevolle en resultaat gevende traditie om de families van de overledenen van november van het vorige jaar tot Allerzielen nu, uit te nodigen.

De viering werd nog versterkt door de van toepassing zijnde liederen door de voorzangers, instrumentaal gesteund door de viool en het kistorgel.

In de loop van de mis worden de kaarsjes in de mooie, witte houders aangestoken die dan licht uitstralen. Op elke kaarsenhouder staat de naam van een overledene. Alle namen van het voorbije jaar worden vermeld, ingeleid door een gebed. Na de viering krijgt elke familie de houder mee naar huis.
Priester Marc, die voorganger was, verving de homilie door een eigen poëtische ontboezeming waaruit vele aanwezigen kracht putten: de hoop en het geloof overtreffen uiteindelijk de dood, de pijn, de machteloosheid en de langdurende pijn. En zo zong hij om te eindigen: Dan nog, dan nog klamp ik mij vast aan Jou …
                                                                
Heel wat gelovigen bleven in de onthaalruimte van de kerk gezellig napraten bij een glaasje waar alweer het feestcomité garant voor stond. In deze novembertijd hoort daar een lach, vreugde maar evenzeer de verwerking van verdriet bij.

MMM

Voluit heet het: Meditatief Muzikaal Moment, uitgaande van vzw Orgelkring Kortrijk. De altblokfluit zette het heel toepasselijke thema solo in met: Midden in de dood zijn wij in het leven.

Het heeft al een lange voorgeschiedenis met o.a. een vertaling door Luther, een versie van Thomas Cranmer en met een echo ervan in een gedicht van Rilke. De al genoemde Muus Jacobse zorgde voor de muziek met liefst zeven variaties.

Ook de ons bekende Pachelbel kwam voor orgel aan bod met zijn Ricercare, ons feilloos gebracht door Dirk Blockeel. Kon Dirks favoriet ontbreken? Dat zeker nooit en terecht! Ook voor ons is Bach dé grootmeester. Zo konden we een preludium en fuga beluisteren en daarna de altaria: Mein Jesu, ziehe mich nach dir uit cantate 22. Daarbovenop kwam er dan nog een eerste deel uit de triosonate in d. Het Bachprogramma eindigde met een koraalbewerking.

Heel lovenswaardig was de creatie van onze huisorganist met Schlussstück, een lied voor altstem, viool en hobo op het voorziene gedicht van Rilke. In de altijd voorziene brochure van Dirk was niet alleen de Duitse tekst van het gedicht weergegeven maar ook de vertaling ervan door wijlen  priester-dichter Roger Verkarre. Heel opmerkelijk en uiterst toepasselijk: de viool speelde nogal vaak pizzicato, bedoeld als een klok die ons vertelt dat de ons toegemeten tijd niet eindeloos is. Ten slotte was er ook nog de triosonate van de Duitse klavecinist Christoph Schaffrath.

Alles piekfijn en gedetailleerd navertellen is niet te doen. De oplossing daarvoor is: zelf komen luisteren naar deze prachtige, inhoudsrijke, unieke melodieën. Dat kan opnieuw in onze Sint-Maartenskerk op zondag 23 november om 16.30 uur stipt n.a.v. Christus-Koning.