Donderdag 7 maart 2013: twintigste dag van de veertigdagentijd
Leid me, lief Licht,
door het duister rondom mij
wijs Gij de weg.
De nacht is donker en het huis is ver,
wijs Gij de weg.
Belicht mijn schreden. Nee, ik vraag U niet
de horizon te zien. Eén schrede is genoeg.
Zo was ik niet altijd, noch vroeg ik U
de ware weg.
Ik koos en vond hem zo graag zelf; maar nu
wijs Gij de weg.
Ik hield van schittering. Ondanks mijn vrees
dreef mij mijn trots. Gedenk die jaren niet.
Zo lang waart Gij mijn heil.
Ook nu toont Gij mij de weg.
Door hei en ven, langs rots en vloed,
tot weer de morgen gloort,
en mij 't gelaat der engelen tegenlacht,
een poosje mij ontgaan,
maar steeds geliefd gebleven.
John Henry Newman
door het duister rondom mij
wijs Gij de weg.
De nacht is donker en het huis is ver,
wijs Gij de weg.
Belicht mijn schreden. Nee, ik vraag U niet
de horizon te zien. Eén schrede is genoeg.
Zo was ik niet altijd, noch vroeg ik U
de ware weg.
Ik koos en vond hem zo graag zelf; maar nu
wijs Gij de weg.
Ik hield van schittering. Ondanks mijn vrees
dreef mij mijn trots. Gedenk die jaren niet.
Zo lang waart Gij mijn heil.
Ook nu toont Gij mij de weg.
Door hei en ven, langs rots en vloed,
tot weer de morgen gloort,
en mij 't gelaat der engelen tegenlacht,
een poosje mij ontgaan,
maar steeds geliefd gebleven.
John Henry Newman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten