ALLERHEILIGEN
Pro Ecclesia begon de intense viering met een eenstemmig
lied maar met een vierstemmig refrein. De tekst van de eerste strofe is een
prachtige weergave van het heel sterke geloof van de heiligen. Een toonbeeld
voor ons allen.
De heiligen ons voorgegaan, hebben hier niets
verworven
maar zijn aan 't einde van hun baan als vreemdeling
gestorven.
Maar zij geloofden dat Gods hand die hen tot daar geleid
had,
in 't beter, hemels vaderland een plaats voor hen
bereid had.
Geprezen zij Zijn naam. Hij deed hen veilig gaan!
Kom, zingen wij tesaam met alle heilligen.
Dat die heilige voorgangers actueel nog een groot impact op
ons hebben, getuigen de volgende woorden uit de derde strofe:
Zij spreken en getuigen nog om ons geloof te sterken.
Eén woord verandert in het refrein:
Hij doet ons veilig gaan! Nog altijd.
(T. Muus Jacobse en m.
Willem Vogel.)
Priester Luc was voorganger én predikant. Met zijn altijd ontvankelijke
duidingen wees hij erop dat heiligen hier op aarde mensen waren zoals jij en
ik. Zij deden gewoon hun uiterste best om Jezus en de Bijbel te volgen.
ALLERZIELEN
Ook deze eucharistieviering was heel intens, diepzinnig. Een
echte uitnodiging en beleving om onze dierbaren te herdenken. Het is al heel
veel jaren een waardevolle en resultaat gevende traditie om de families van de
overledenen van november van het vorige jaar tot Allerzielen nu, uit te
nodigen.
De viering werd nog versterkt door de van toepassing zijnde
liederen door de voorzangers, instrumentaal gesteund door de viool en het
kistorgel.
In de loop van de mis worden de kaarsjes in de mooie, witte
houders aangestoken die dan licht uitstralen. Op elke kaarsenhouder staat de
naam van een overledene. Alle namen van het voorbije jaar worden vermeld,
ingeleid door een gebed. Na de viering krijgt elke familie de houder mee naar
huis.Priester Marc, die voorganger was, verving de homilie door een eigen poëtische ontboezeming waaruit vele aanwezigen kracht putten: de hoop en het geloof overtreffen uiteindelijk de dood, de pijn, de machteloosheid en de langdurende pijn. En zo zong hij om te eindigen: Dan nog, dan nog klamp ik mij vast aan Jou …
Heel wat gelovigen bleven in de onthaalruimte van de kerk gezellig napraten bij een glaasje waar alweer het feestcomité garant voor stond. In deze novembertijd hoort daar een lach, vreugde maar evenzeer de verwerking van verdriet bij.
MMM
Voluit heet het:
Meditatief Muzikaal Moment, uitgaande van vzw Orgelkring Kortrijk. De
altblokfluit zette het heel toepasselijke thema solo in met: Midden in de dood zijn wij in het leven.
Het heeft al een
lange voorgeschiedenis met o.a. een vertaling door Luther, een versie van
Thomas Cranmer en met een echo ervan in een gedicht van Rilke. De al genoemde
Muus Jacobse zorgde voor de muziek met liefst zeven variaties.
Ook de ons bekende
Pachelbel kwam voor orgel aan bod met zijn Ricercare, ons feilloos gebracht
door Dirk Blockeel. Kon Dirks favoriet ontbreken? Dat zeker nooit en terecht!
Ook voor ons is Bach dé grootmeester. Zo konden we een preludium en fuga
beluisteren en daarna de altaria: Mein
Jesu, ziehe mich nach dir uit cantate 22. Daarbovenop kwam er dan nog een
eerste deel uit de triosonate in d. Het Bachprogramma eindigde met een
koraalbewerking.
Heel lovenswaardig
was de creatie van onze huisorganist met Schlussstück,
een lied voor altstem, viool en hobo op het voorziene gedicht van Rilke. In de
altijd voorziene brochure van Dirk was niet alleen de Duitse tekst van het
gedicht weergegeven maar ook de vertaling ervan door wijlen priester-dichter Roger Verkarre. Heel
opmerkelijk en uiterst toepasselijk: de viool speelde nogal vaak pizzicato,
bedoeld als een klok die ons vertelt dat de ons toegemeten tijd niet eindeloos
is. Ten slotte was er ook nog de triosonate van de Duitse klavecinist Christoph
Schaffrath.
Alles piekfijn en
gedetailleerd navertellen is niet te doen. De oplossing daarvoor is: zelf komen
luisteren naar deze prachtige, inhoudsrijke, unieke melodieën. Dat kan opnieuw in
onze Sint-Maartenskerk op zondag 23 november om 16.30 uur stipt n.a.v.
Christus-Koning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten