DE NIEUWSBRIEF
Het
moet minstens twee jaar geleden zijn dat Bart
Pieters zich als eerste een vurige verdediger en voorstander toonde voor
een parochiale Nieuwsbrief.van
Sint-Maarten. De bedoeling was om ander nieuws te brengen dan dat van de
mededelingen tijdens de eucharistie en ook niet hetzelfde als bijvoorbeeld in
het parochieblad. Dat kan familiaal nieuws zijn of om het eens anders te zeggen:
Wist je dat?
Die
driewekelijkse nieuwtjes werden vooral elektronisch doorgestuurd aangezien de
parochie beschikt over heel wat e-mailadressen maar ook elke geïnteresseerde
kon zijn mailadres doorgeven. Bovendien werd de brief uitgeprint zodat ook
kerkgangers zonder elektronisch adres, ook die van andere gemeenten, een kans
tot lezen kregen.
Zoals
je in de volgende bijdrage kunt vernemen, heeft Bart ervoor geopteerd om
functies buiten onze parochie en federatie op zich te nemen. Bart en teamlid
Muriel waren de hoofdredacteurs van dit stilaan zeer gegeerde, onmisbaar
geworden, plaatselijke laatste nieuws. Je kunt wel denken, beste lezer en
geïnteresseerde, dat met het wegvallen van Bart, er een wachttijd zou zijn om
ervoor te zorgen dat wij die leemte zouden opvullen. Eén ding is nu al zeker:
die zo belangrijke Nieuwsbrief komt terug maar het wordt wellicht iets voor het
volgende werkjaar, dus september. En zo willen wij bij deze gelegenheid
uitweiden over het afscheid van Bart.
BART PIETERS NAM AFSCHEID
Om
in de stijl van de door hem voorgestelde Nieuwsbrief te blijven: wist je dat
Bart aan zilver toe was met zijn 25 jaar lange inzet voor onze parochie? Hij
was een gedreven, overtuigde medewerker maar wel als vrijwilliger, dus zonder
verloning. En op verschillende domeinen.
Zijn
stokpaardje was de liturgie waarmee hij al begonnen was bij de vorige pastoor,
Johan De Keyser.
Wat
was er dan zo bijzonder aan die liturgische uitdagingen, elke week opnieuw? Het
werd een dankbaar voortbouwen op wat met pastoor Mark Delrue en medepastoor
Frans Verhaeghen werd begonnen: het unieke gegeven van de liturgische werkgroep
waar men tot ver buiten Kortrijk naar opkeek. Bart is hen daarvoor uiterst
erkentelijk en kon rekenen op een voortzetting met een eigen accent en kans tot
hertaling met pastoor Johan De Keyser. Een erfenis om te koesteren! Neem daar
dan nog de eminente lectoren bij die zich daarin absoluut konden weervinden en
dat tot uiting brachten. En: de fijne en uitgebreide acolietenploeg o.l.v. Rita
(Pollentier) en de samenwerking met de voorzangers o.l.v. Alain die met hun
meer dan dertig zondagen het gros van de liederen verzorgden.
Barts
interesse ging natuurlijk ook uit naar de ontwikkeling van een samen gedragen
kerkmodel: de denkgroep die later parochieraad werd, waarvan hij bureaulid was
en natuurlijk de al genoemde Nieuwsbrief. Je moet het toch maar doen om
jarenlang ‘s zondags aanwezig te zijn op
de twee vieringen. En als het zijn beurt was om de homilie te brengen, dan was
die doorleefd en ter zake maar ook aanzettend tot daden. Deze opsomming is niet
limitatief maar hij had ook een grote aandacht voor de diaconie in onze
Sint-Maartensgemeenschap. Bart wil uitdrukkelijk zijn erkentelijkheid en
dankbaarheid meegeven voor wat in die 25 jaar werd gerealiseerd.
Wat nu, Bart?
Begin 2013
kreeg hij vanuit De Nieuwe Liefde
Amsterdam (www.denieuweliefde.com)
- het hoofdkwartier van Huub Oosterhuis sedert 2011 - de vraag om de
activiteiten voor Vlaanderen te coördineren en de uitbouw van een dergelijk
centrum in Vlaanderen voor te bereiden. Het behartigen van het enorme oeuvre
van Huub Oosterhuis is een van zijn taken. Hij werkt nu dus voltijds voor de
Nederlandse Stichting De Nieuwe Liefde en is de enige Vlaming in een ploeg van
ongeveer 15 mensen waaronder enkele uitstekende jonge (vrouwelijke) theologen.
Daarnaast
gaat hij uitvaarten voor en staat in voor alle auladiensten van Rouwcentrum
Deseyne uit Harelbeke-Stasegem. Een aantal andere uitvaartverzorgers doet een
beroep op hem voor hun auladiensten in eigen funeraria of in crematoria. Hij is
ook ter beschikking voor andere vieringen. Het is een heel levensprogramma, een
volle job!
Bart, al
hebben wij tot nu gewacht om dit officieel kenbaar te maken, de waardering, de
erkentelijkheid en de dankbaarheid van de voorgangers, het parochieteam, de
leden van de parochieraad, de nog overblijvende bijna tweehonderd medewerkers
van onze parochie en de zovele gelovigen van onze gemeenschap zijn er beslist niet
minder om. Hartelijk dank voor die gouden inzet. Het ga je opperbest, met Gods
zegen op al je wegen. En natuurlijk: tot ziens op de ene of andere gelegenheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten