K+L 13 : team - vormelingen - bijbellezen 27 maart

HET PAROCHIETEAM VAN SINT-MAARTEN

We hoeven het je niet te vertellen: vroeger was het de pastoor van die ene parochie of kerk die nagenoeg alles regelde, het beleid voerde. De voorbije jaren is dat ongetwijfeld veranderd: heel wat leken-vrijwilligers vormen samen met de priester(s) één ploeg, één parochiaal team.

Deze beleidsmensen vergaderen zeker om de veertien dagen. De agenda die teamlid Christine ons elke keer stipt bezorgt, vraagt heel wat tijd om alle punten definitief af te handelen. Na het gebed, een beurtopdracht, wordt het laatste verslag, door deken Geert ‘online’ keurig en volledig ingetikt, overlopen en goedgekeurd. Volgt dan de agenda zelf met items als het bepalen wie de mededelingen zal doen op het einde van de vieringen, het beantwoorden of bekijken van vragen van de werkgroepen, het plannen en organiseren van de komende activiteiten kortbij of veraf, al dan niet federaal, het vastleggen van vergaderingen, nieuws uit bepaalde werkgroepen, de website, het kerkgebouw en zoveel meer.

Voor de teamleden is het, na de opleiding, een opdracht voor tweemaal vier jaar, met de keuze om na vier jaar te stoppen. Op de foto zie je de huidige teamleden. Mocht je interesse hebben om teamlid te worden  en meer info daarover wensen, laat het dan aan een teamlid weten.

Dank je wel!

 

ACTIEVE VORMELINGEN DANKZIJ DE CATECHISTEN

Er wordt echt werk van gemaakt om de kandidaat-vormelingen een verrijkende vorming aan te bieden. Het is al heel druk geweest de laatste weken. En ondanks de krokusvakantie was de helft van het vormelingengroepje bereid om met catechisten op vrijdag 7 maart naar de Bosmolens in Izegem te gaan voor een Let it shine-avond.

Er waren heel wat mooie teksten, liederen en rituelen zoals het doopwater van alle parochies dat in één bokaal werd gegoten of het Onzevader-armbandje dat ze allemaal als verwelkoming kregen. Of  zoals de chrismaolie die op het water werd gegoten. En … olie blijft bovendrijven! De kerngedachte van de avond was ongetwijfeld het bidden en zingen om de Geest. Dat moge blijken uit verschillende mooie, veelzeggende liedteksten:

Kom, Heilige Geest, ontsteek het vuur van Uw liefde en

Geest van hierboven
Geest van waarheid, Geest van God
Geest van leven, stroom doorheen ons hart.
Geest van waarheid, Geest van God.
Geest van leven, stroom doorheen ons hart.

Hoe kon het ook anders dan dat de zeer geslaagde avond met brandende kaarsen en het ritmische lied eindigde This little light of mine, I’m gonna let it shine.

 

EEN WEEK LATER …

Amper een week later, op zaterdag 15 maart, was er al een nieuwe programma-uitdaging:

Met z’n allen naar het Bijbelhuis in Zevenkerken. Ter plaatste waren er twee opdrachten voorzien: een eerste groepje ging inderdaad kennismaken met het Bijbelhuis waar directeur Jean Bastiaens de nodige uitleg gaf. Ze kregen een zoektochtje mee voor een verkenning door de wondere wereld van de Bijbel. Catechiste Rika gaf aan het andere groepje eerst uitleg over boetseren. Wat die vormelingen daadwerkelijk boetseerden, kun je in onze kerk bewonderen in de catechesekast. De groepjes werden dan omgewisseld.

Nog was het niet gedaan: dankzij de auto’s van ouders en catechisten was iedereen weer in Kortrijk beland, in het parochiaal centrum. Eerst de picknick, een siëstaatje. Nu kwamen er ook acolieten een handje toesteken en werden de vormelingen in vier groepjes verdeeld voor een startspel in het Begijnhofpark. Een fotozoektocht, een kaartenhuis maken (jaja, ondanks de wind!), een rebus oplossen, … De mooie dag eindigde met het beklimmen van de Sint-Maartenstoren met een prachtig zicht op het grootste gedeelte van de stad. Catechisten, ouders als chauffeurs, acolieten: proficiat met een dergelijk initiatief!

Bijbellezen in de vastentijd

We lezen Mc 14, een hoofdstuk waarin heel wat gebeurt en waarin vooral de houdingen van de leerlingen geschilderd worden tegenover het komende lijden van Jezus. We vertoeven ook in meerdere situaties. We delen in een feestmaal van Simon, die ooit melaats was, we maken het pesachmaal mee, we verblijven in de Olijfberg, we zijn aanwezig bij de verhoring van Jezus door het Sanhedrin (hoge raad) en zijn getuige van de verloochening van Petrus.

Ondertussen trokken we naar de hogepriesters waar Judas afspraken maakt om Jezus over te leveren.

We willen de feiten niet observeren  zoals een neutrale camera dat doet, maar ons inleven in  het gebeuren. We proberen in de huid te kruipen van de verschillende personages en bevragen hun motieven. We willen de personages in de verschillende situaties niet beoordelen, maar bekijken met de ogen van het geloof. Vooral Petrus en Judas worden bij name genoemd en gaan erg ver in het afwijzen van Jezus. Boeiend is ook de wijze waarop de evangelisten met de figuur van Judas omgaan.

Merkwaardig in Mc 14 is de vrouw die Jezus met kostbare olie zalft, wellicht de enige die echt begreep wat er gaande was. Subliem zijn dan ook de woorden van Jezus over die vrouw: ‘Ik verzeker jullie: waar ook maar ter wereld het goede nieuws verkondigd wordt , zal ter herinnering aan haar verteld worden wat zij heeft gedaan.’ Dergelijke waardering is de Bijbel erg zeldzaam, zo niet uniek. Waarom krijgt die vrouw zo hoge waardering?

In het centrum van Mc 14 zijn we getuige van Jezus die in het pesachmaal brood en wijn afzondert met de woorden ‘Dit is mijn lichaam, dit is mijn bloed.’ Een ritueel gebeuren waar we zo vertrouwd mee zijn, maar waarvan we de diepere werkelijkheid nauwelijks kunnen vatten.

Na de maaltijd trekt Jezus naar de Olijfberg. Jezus is zich bewust van wat volgt en geeft er ook betekenis aan. De leerlingen daarentegen beseffen nog altijd niet wat Jezus te wachten staat. Hun kijk op de ‘messias’ is anders gekleurd. De houding van twee leerlingen wordt verder in detail uitgesmeerd.

Voor het Sanhedrin wordt nog eens duidelijk geponeerd wie Jezus is: de messias, de zoon van de Gezegende. Een geloofsbelijdenis van christenen in de tijd dat het evangelie van Marcus tot stand kwam, een tijd van vervolging, van totale verwarring want de tempel en de heilige stad zijn verwoest door de Romeinse overheersing. De Messias heeft het schijnbaar niet gehaald.

Bij het worstelen en uitdiepen van Mc 14 laten we ons terloops inspireren door een synoptische lezing (vergelijkende lezing). Marcus is immers het oudste evangelie. Matteus en Lucas, die hun evangelie later schreven, leggen soms andere accenten en kleden het verhaal anders in.
We confronteren Mc 14 met onze tijdsgeest, met onze maatschappij en met ons christen zijn vandaag.

We nodigen je graag uit voor deze Bijbelse vastenbezinning op:

donderdag 27 maart om 14.30 uur in het Parochiaal Centrum, Nedervijver 5

en om 20 uur in het Magdalenalokaal (Marksesteenweg 50A).