Woensdag 20 februari 2013: zevende dag van de veertigdagentijd
Om mensen echt te ontmoeten, moet je jezelf ontvankelijk opstellen.
Om dieper te kunnen graven, om op het spoor te komen
van hun diepste dromen en verwachtingen, van hun gedrevenheid...
Ofwel moet je gewoon zien wat ze doen
en dan beseffen dat mensen overal ter wereld eigenlijk hetzelfde willen.
Elke moeder zorgt dat er eten op tafel is,
elke vader wil een toekomst voor zijn kinderen,
elke ouder treurt om de dood van een kind.
En ook al is elke situatie anders en niet vergelijkbaar,
het verlangen en het verdriet zijn dezelfde.
Want die herkenningspunten die aanknopen bij de eigen beleving
heb je toch nodig.
Zelfs het vreemd zijn van de ander kan een herkenningspunt worden,
want ook in onszelf schuilen donkere, ongekende kanten.
Het vreemde van de ander kan je pas begrijpen
als je ook bij jezelf die vreemdheid vaststelt.
Dingen in jezelf waarmee je je niet kunt verzoenen,
die je niet kan aanvaarden,
die voor je eigenste zelf vreemd blijven.
Misschien kunnen we pas echt de ander als andere ontmoeten
als we erin slagen het anders zijn in onszelf te erkennen en te aanvaarden.
Misschien vinden we dan elkaar opnieuw,
niet als anderen maar als gelijken.
Roos Maes Uit 'Adem halen. De wereld rond', p. 18.
http://www.bijbel.net/ evangelielezing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten