VZW BOETA MET HAYDN - OOSTERHUIS – KUIJKEN
In onze mooie, ruime en door het natuurlijke licht maximaal
begenadigde kerk mochten we op vrijdag 6 maart intens genieten van een
benefietconcert uitgaande van de vzw Boeta. Even wat uitleg. Het gaat om een
jonge vereniging die opgericht werd om de uitzichtloze toekomstsituatie te
verbeteren van de kleurlingenjongeren in de arme, zwarte woonwijk (township)
met name Ocean View nabij Kaapstad (Zuid-Afrika) via onderwijsbeurzen, school-
en studieondersteuning en vrijetijdsinitiatieven. De voorzitter ervan is de ons
bekende jonge priester Pieter Delanoy met ook in het bestuur de ons eveneens
bekende Jules Supply.
Na een vanzelfsprekende duiding over de vereniging en het
doel ervan door voorzitter Pieter, kwam
dichter-theoloog Huub Oosterhuis aan het woord met een
passionele, compacte, woordenrijke creatie van de laatste dagen van Jezus. Want
het thema beoogde: De zeven kruiswoorden, kort voor: Die sieben letzten Worte
unsers Erlösers, op muziek van Haydn.
Voor die intense, prachtige uitvoering zorgde het
Kuijkenstrijkkwartet. We beleefden sublieme en gelukkig lang genoeg durende,
rijke muzikale momenten. Hoe schitterend! Een strijkkwartet dat onze ziel op
een topniveau van de inhoud liet genieten. De echtgenote van Sigiswald Kuijken,
Marleen, gaf ons bijwijlen een steuntje met een verduidelijkende passage uit
het ons bekende lijdensverhaal.
Het Kuijkenstrijkkwartet of met andere woorden, het
wereldberoemde La Petite Bande, had niets van zijn glans en uitstraling
verloren. Klasse! Proficiat!
Kon je toch nog indommelen? Beslist niet. Ook de sterk
afwisselende klankschakeringen van Haydn hielpen daartoe: zachte weergave van
de strijkers wisselde voldoende af met duidelijk sterke contrasten. Oei! Was
het al voorbij? Neen, er volgde nog een vloeiend vervolg in het nabijgelegen
parochiaal centrum. Er was namelijk - en gelukkig - gezorgd voor een gezellige
nababbel met gratis westmalle tripel of dubbel, dus blond of bruin. Daar werd,
ook door mij - wie ben ik? - dankbaar gebruik van gemaakt. Het bleef genieten
als naklank van de intense woorden van Huub Oosterhuis en de klankrijke,
professionele, indringende strijkmuziek. Hemelse momenten!
JAÏRUS OP PELGRIMSTOCHT
Wat overduidelijk overeind blijft als een facet en dikwijls
ook als uitdaging van het geloof, dat zijn de bedevaarten naar zovele oorden.
Heel bekend is Santiago de Compostela. Jaïrus had het echtpaar De Marez op
woensdagnamiddag 11 maart in het parochiaal centrum uitgenodigd om hun
ervaringen met tekst en beeld te verwoorden. Ze hebben al heel wat
pelgrimstochten al stappend meegemaakt. En meer dan één keer Compostela. Maar
o.a. ook Rome.
Uiterst concreet en boeiend vertelden Paul en Hilda over
vooral die langste tocht. Ze toonden realistische, eigen foto's met prachtige,
unieke beelden van kerken, kathedralen en gebouwen maar dan ook weer van lange,
oneindig en ondoenbaar lijkende vlakke, kilometerslange wegen, soms vlak en op
den duur wat saai en zelfs modderig. Maar ook heel wat klimmen in de hoge
bergen. Uitnodigende, zonnige wegen wisselden af met sombere weersmomenten,
gietende regen, onweer en op die lange wegen in de velden of in de vrije natuur
heb je geen schuiloord. Vergeet de luxe en geborgenheid, de warme douche van
thuis. En als je een dak boven je hoofd hebt voor de nacht, dan klaag je zeker
niet al gaat het wel eens om primitieve sanitaire slaapplaatsen.
Alleen maar duidelijk maken dat het niet altijd even
gemakkelijk is. En er zijn speciale momenten als je ook andere pelgrims ontmoet
of als je overnacht bij gastvrije,vriendelijke, eenvoudige mensen of als je
luistert naar iemands levensverhaal. Wat je vooral moet leren: alles loslaten.
Kun je dat niet de eerste dag, oké, neem dan je tijd maar doe het in alle
geval. Stel je open voor het onbekende: kome wat komt!
En dan le moment suprême: je ziet de kathedraal van
Compostela liggen, je einddoel. Ontroerend! Oef, we zijn er! Wat een uitdaging
maar ook wat een vreugde, een voldoening. Iets om nooit meer te vergeten. De
vrucht van een lange, boeiende bedevaartstocht. Gewoon ook er rekening mee
houden dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is. Uiteindelijk is het voor
herhaling vatbaar.
Tijd voor koffie of thee en cake en wat versnaperingen. Er
is ook heel wat te vertellen, niet alleen over de bedevaart. Dat maakt onze
maartontmoeting zo belangrijk: een thema, een zingeving maar ook de kans tot
gezellig samenzijn, mekaar zien en eens goed kunnen babbelen. De zaal werd al
in de voormiddag klaargezet: versierde tafels met paaslelies en wat groen,
kleurrijke onderleggers, ...
Dankzij heel wat vlijtige handen: Trees, Erna, Dora, Cecil.
Dan waren er ook nog de helpers voor de koffie en voor de afwas en het
opruimen. En niet te vergeten: mensen zoals Lucien die voor het vervoer zorgen.
En zo werd het een fijne, verrijkende namiddag. Dank je wel! We hebben ervan
genoten.
DERDE CATECHESETHEMA MET VORMELINGEN, OUDERS, CATECHISTEN
Op zondag 8 maart kwamen ze vóór de eucharistie van 11.15
uur in het parochiaal centrum samen om het thema 'geloven' uit te diepen. Ook
de pennenvrienden hadden intussen hun 'geloof'' uit de doeken gedaan, vooral
via mail. En zo wordt het altijd een wisselwerking tussen de jonge
kandidaat-vormelingen, ouders en catechisten met ook nog eens wat de
pennenvrienden lieten weten als getuigenis over hun geloof. Tijdens hun vorming
krijgt elke vormeling de kans om eens 'acoliet' te zijn. Dat kan later leiden
tot een permanente invulling. Op deze zondag waren er niet minder dan vier
'stagiair-acolieten'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten