Beloken Pasen met Jan Vandenhoven

Beloken Pasen met Jan Vandenhoven

BEZOEK UIT BRAZILIË

Jan is weer in het land: de enige priester-in-zending van onze parochie, Jan Vandenhoven. Samen met priester Marc droeg hij op de eerste zondag na Pasen de mis op. Hij zorgde ook voor de passende homilie van deze beloken Pasen, voortgaande op het voorziene evangelie met de ongelovige Thomas, dit  in tegenstelling tot de andere apostelen die vol vreugde vertelden over de verrezen Heer die bij hen verschenen was.

Maar priester Jan begon met een ‘goedendag’ te zeggen aan iedereen in de kerk, wachtend op een antwoord. Neen, wij zijn het  – in tegenstelling tot zijn vieringen in Brazilië – niet gewoon om gezamenlijk luidop op onze beurt die groet te beantwoorden. Na een tweede maal is dat dan toch gelukt! Hij maakt deel uit van de kerk van de Drie-eenheid waar mensen van de straat opgevangen worden, arm, verslaafd, ziek. Kortom: de kleine mens.

Hij had een hulp uit Brazilië meegebracht: Vanya, die ons in het Portugees drie aandoenlijke, waargebeurde verhalen vertelde van mensen in wie hun geloofsgemeenschap de verrezen Heer heden ten dage mochten ervaren. Kijk rondom u, doe dit niet alleen maar in verbondenheid met elkaar en je zult de levende verrezen Heer in uw midden vinden en erkennen. Priester Jan vertaalde en vulde aan. Iemand die tot de gemeenschap van de Trindade (Drie-eenheid) daardoor behoort is de oudere Durvalina.

HET BLOEMETJE VAN DURVALINA

Het is vijf uur dertig in de ochtend. Durvalina is al opgestaan. Elke dag net voor het ochtendgloren roept ze luid in de kerk “Hé mensen, koffietijd”. Bijna iedereen slaapt dan nog. Alleen de kok staat al in de keuken voor het ontbijt. Durva wil haar koffietje. Daarna loopt ze buiten wat rond. Rookt haar sigaret. Ze gaat op zoek naar ik-weet-niet-wat. Wat haar aandacht trekt, raapt ze op en houdt ze vast in haar linkerhand: een steen, wat vuiligheid, een tak, papier, een boek of schrift. Gebogen, gekromd slentert ze rond.
En dan luidt de klok die ons oproept voor het gebed van zeven uur. We zitten allemaal al in de gebedsruimte. De opening van het gebed is al begonnen. En daar komt Durvalina aangeslenterd tot aan de trappen van het hoogaltaar. Traag, gekromd, doet ze een knieval in slow-motion en legt een bloem die ze op haar ochtendspeurtocht heeft gevonden voor het altaar.
Het is haar gift op de dag na haar verjaardag. Heel eenvoudig een bloem. Een gebaar, zomaar, maar toch heel gratuite.

Zie ook: www.braziljan.wordpress.com

 

KINDERWOORDDIENST SINT-MAARTEN PARAAT OP BELOKEN PASEN

De kinderen vertelden honderduit over hun belevingen tijdens de eerste week van de paasvakantie maar daarna was er ook even tijd voor het “serieuze” werk. Tijdens de paastijd wordt in de eucharistieviering voorgelezen uit het boek 'Handelingen'. Dit boek schreef Lucas na zijn door ons eveneens bekend evangelie.

In het woord “handeling” zit “hand”. De kinderen kregen dan ook de opdracht om hun hand op een blad te tekenen en ze daarna uit te knippen. Nadien mochten ze opnoemen welke dingen ze zoal doen met hun handen en welke handelingen ze belangrijk vinden. De belangrijkste zaken mochten ze op hun uitgeknipte hand schrijven. Uiteenlopende ideetjes kwamen naar boven: iemand goedendag zeggen, frieten eten, vioolspelen, iemand helpen, …. Sommigen maakten een echt kunstwerkje van hun hand!

Dit verhaal werd gekoppeld aan het verhaal uit het evangelie van diezelfde zondag: Jezus groet  de leerlingen met sjalom, de joodse groet voor “vrede”. Op welke manier groeten wij elkaar? En de Eskimo’s? En de Chinezen? En kennen jullie nog voorbeelden? Er werd nog even stilgestaan bij het evangelie over bang zijn en kijken met ons hart om te eindigen met de tekst “God is altijd online”.

In de kerk zelf werden de kinderen nog even naar voren geroepen door priester Marc: ze mochten bij de vredeswens bij de mensen gaan en hen de vrede toewensen met een stevige handdruk.

 

Voor meer beeldmateriaal, klik door naar padre Joao