HEB JE MIJ LIEF?

HONDERD BLOEMEN ZULLEN BLOEIEN

Uit de liturgische folder Tijd na Pasen:

Hij werd voor ons een bron van leven,

drinkbaar, breekbaar voor vriend en vreemde,

voor wie gezond heet en voor wie ziek is aan dit leven.

Die honderdvoudig werd wat bloemen zijn:

Hij zaaide niet, Hij maaide niet

en spaarde niets voor zich alleen

maar was te vinden, dag in, dag uit, bij kleine mensen,

broos en kwetsbaar,

 zorgde  wel dat Hij het geknakte riet niet zou breken

en werd een wonder van kracht en vindingrijkheid

voor al wie leven op kleine voeten, brekebenen.

HEB JE MIJ LIEF? EEN TOEPASSING

De autobestuurder reed naar de autosnelweg wat verderop maar bevond zich nog ter hoogte van het woon- en zorgcentrum toen een oudere man in een rolwagen de drukke baan wou oversteken. De chauffeur bemerkte het en op veilige afstand stopte hij en deed teken dat de rolwagenpatiënt zonder enig risico en met voldoende tijd aan de andere kant van de weg kon geraken.

Bij dit onooglijke voorval uit de dagelijkse praktijk, dacht de bestuurder  aan de Bijbelse vraag op het einde van het Johannesevangelie toen de verrezen Jezus aan Simon vroeg; ‘Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief?” En net zoals bij Simon antwoordde de bestuurder: “Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.”

 

ZIJ HAD HEM HERKEND, NET ZOALS D

Tientallen jaren van haar leven had ze ervoor overgehad om in het Brusselse met uiterst primitieve middelen een home voor alleenstaande moeders op te richten. Geneviève had zichzelf al die tijd totaal weggecijferd. In zovele behoeftige vrouwen had zij de verrezen Heer herkend. Toen ze zeventig werd, kwam ze naar haar geboortestad, Kortrijk, terug. Vijftien jaar later verblijft die eens zo ijverige vrouw in een rustoord en is ze helemaal afhankelijk van de anderen. Ze maakt zich zorgen: wie zal mij zondagvoormiddag komen halen voor de eucharistie van 11.15 uur in de Sint-Maartenskerk? En wie zal mij terugbrengen?

Ook in Kortrijk had ze zovele zieken bezocht, vrienden gemaakt. Als je zo vriendelijk bent,  altijd klaarstaat om mensen te helpen of een babbeltje met hen te slaan of ze thuis te ontvangen, moet het je dan verbazen dat er nu heel wat vrijwilligers van onze parochie voor haar paraat staan? Cecil, Aude, Sonja, Maria, Rita, Bart, Muriel, Christine, Greet, Piet, Marianne, … allen hebben in Geneviève de verrezen Heer herkend en geantwoord: “Ja, Heer, wij houden van u.”

KIJK RONDOM U EN HERKEN HEM

Soms zou je denken dat de verrezen Heer en Hem herkennen enkel in de tijd van de evangelisten of van de apostelen of eenvoudigweg van de leerlingen voorkwam, dat enkel zij dit konden meemaken. Of je zou denken dat die vraag van de opgestane Heer aan Simon nooit aan jou zal gesteld worden.

Zovelen zeggen dagelijks ;”Ja, Heer, wij houden van u” en ze handelen ernaar, ze zorgen voor de kleine mens. Dat doen heel wat vrijwilligers voor honderden behoeftigen in De Kier, elke dag opnieuw. Of de zovelen in Poverello of …

Of lees eens de ‘Missie van de Broeders van Liefde’: duizenden zieken, gehandicapten, psychisch gestoorden, verlatenen, met liefde in verbondenheid een tehuis en een thuis bezorgen, een leven in navolging van Jezus met bijzondere aandacht voor de kleine mens