K+L 36 : kerk - agenda

K+L 36

WE ZETTEN ONS KORT BEZOEK VERDER

Onze vriendelijke gids is ook nu Jean Mattelaer die over onze kerk niet uitgepraat geraakt. We beperken ons en laten het daarna aan de lezer of de bezoeker over: kom en zie!

Laatst stonden we aan O.L.V. van de Zeven Weeën en betraden we het Kelderke Gods. Als we onze wandeling voortzetten, dan komen we aan de bidkapel, ook wel weekkapel genaamd. Je zou ook kunnen zeggen: de winterkapel en de laatste maanden niet alleen de ruimte waar op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag de gelezen mis van 12.05 uur plaatsvindt, maar ook de vaste plaats voor de zondagse avondmis van 18 uur. Laten we – gezien de misurenwijziging – duidelijk stellen dat er in onze kerk op zondag altijd een viering om 18 uur behouden blijft.

In deze mooie en toch nog ruime kapel is er een in het oog springende triptiek te bewonderen van een tijdgenoot van Van Eyck, blijkbaar een streekgenoot, Bernard De Ryckere. Het driedelig majestueuze werk is op houten elementen geschilderd en niet op doek. De techniek van de compositie berust op de inspiratie van de schilder, een techniek die hij bij Van Eyck gezien had: de bijzonderste personages in het midden en altijd veel kleurig volk erbij.

We gaan verder en kunnen er niet naast kijken: de fijne, hoge en gedetailleerde Sacramentstoren, absoluut uniek. Waar zou je nog een tweede kunnen bewonderen? Een prachttoren, nog altijd in restauratie. Meer wil Jean daar nu niet over kwijt maar er zijn beslist gidsen of medewerkers van o. a. Kerk en Cultuur die daarover graag een woordje meer willen zeggen.

Heb je al eens een analyse van het ontwerp van het middenaltaar gemaakt? Het is nog maar zo’n tien jaar oud. Je kan gerust van een moderne opvatting spreken. Alles is in natuursteen zoals o.a. ook de zuilen in onze kerk. Het is dus geen uitzondering. Het geheel geeft een sobere indruk. Het altaar zelf reflecteert het symbool van de Drievuldigheid. Doordat er onderaan twee bescheiden openingen gemaakt zijn, kun je besluiten dat het altaar op drie voeten berust. Kijk dan eens naar de lezenaar: vier marmeren, rechthoekige blokken op elkaar vanwaar de lector de eerste lezing voorleest en vanwaarop dan ook het evangelie wordt gebracht en de homilie. Het verwijst dus naar de vier evangelisten. Het is dus allemaal niet zomaar gecreëerd, het is geen toeval.

Laten we ook even aan de preekstoel verwijlen. Een mooi, neobarokmonument, in alle opzichten heel verzorgde sculptuur, verhoudingen en vorm. Vier aartsengelen dragen deze preekstoel. Op iedere hoek onderaan zijn de vier evangelisten voorgesteld, hetzij door een dierenkop of een mensenhoofd.

                        

We willen ons beperken tot een zicht op het glasraam van de ‘bosseniers’ (de karabijnschutters) in de zijkapel (ongeveer achter de preekstoel) van O.L.V van de Bosseniers. Dit glasraam werd heel wat jaren terug hersteld, gerestaureerd. Bij de afwerking weigerde de toenmalige pastoor eerst om de factuur te vereffenen maar al spoedig kwam er een compromis en werd alles betaald.

Dank je wel, beste Jean, voor al deze weetjes die wel in herinnering mogen worden gebracht.

 

OP DE AGENDA

* De orgelbespelingen in onze kerk zijn in september heropgestart: op de 13de om 16.30 uur stipt concerteert de in Rusland geboren Anna Rusakova. Die gehele maand staat het werk van Herman Roelstraete (1825-1985) in de kijker en kunnen we ook genieten van de uitvoering van Advayavada, nieuw werk van Geert De Praetere.

Al dit fraais is gratis toegankelijk, maar een vrije bijdrage wordt op prijs gesteld.

* Meer dan het vermelden waard is het soloconcert dat Sigiswald Kuijken op vrijdag 18 september om 20 uur in de Onze-Lieve-Vrouwekerk geeft. De opbrengst van dit Bachfestijn gaat volledig naar het dynamische ensemble La Petite Bande. Kaarten bij Dirk Blockeel.